ÇAMUR- BALÇIK- BATAKLIK
TUVANA TUNCER1 sayfadaki 1 sayfası
ÇAMUR- BALÇIK- BATAKLIK
tarafından tuvana 2008-06-14, 20:24
ÇAMUR- BALÇIK- BATAKLIK
Çamurun bataklığa dönüşmesi kimi zaman çok zaman alırken,
bazen de anlık bir olaydır.
Çamur aslında çok da önemsemediğimiz, basmak zorunda
kalırsak eğer, mümkün olduğu kadar üzerimize sıçratmamaya çalışarak, bir an
önce kurtulmaya çalıştığımız bir ortamdır.
Balçık ise, eğer gerçekten bilmeden, istemeden yolumuzda
karşılaşmışsak, belki de ayakkabımızı ayağımızdan alır ama gene de çıkışımız
vardır. Olan sadece bir ayakkabıya olur. Yani, tek kaybettiğimiz bir
ayakkabıdır. Kontrol bizdedir.
Bataklık ise, başlangıcı basit bir çamur olmasına rağmen,
sadece ayakkabımızı değil, tüm bedenimizi içine çeker. Öylesine güçlü bir
çekimdir ki bu, çırpınmak hiçbir işe yaramaz. Çırpındıkça daha çok batar insan.
Bazı insanlar, içlerindeki kirlilikle, bulundukları ortamda
çamur etkisi yaratırlar. Bu ortam onların sözüm ona nemalandıkları bir yerdir
onlara göre. Etrafı ne kadar çok çamurla kaplarlarsa o kadar nemaları artar.
Buna kanan birçokları da çamurun ileride bir bataklığa dönüşeceği düşüncesini
asla akıllarına getirmeden, nemalanmak hırsı ile katılırlar bu çamurun içine.
Bu ortama bulananlar, içinde bulundukları çamurun, giderek
balçık haline dönüşmesini göremezler. Görseler de aldırmazlar. Sanırlar ki ne
olursa olsun, hala daha kontrolleri altındadır. Onlar için önemli olan temiz
bir ortam değil, ne kadar çok nemalandıklarıdır.
Gözlerini hırs bürümüş bu kişiler, daha çok insanı da bu
balçığa çekmek için inanılmaz bir çaba içine girerler. Söylemlerine bakarsanız,
sanki çok temiz, pırıl pırıl bir ortamdır o balçık.
Bu allı pullu sözlere o kadar çok kanan insan olur ki, zamanla,
neredeyse kendileri bile inanırlar yarattıkları bu ortamın temizliğine.
Ama bu hırsla, hep daha, biraz daha, çabasıyla, balçığı
bataklığa dönüştürdüklerinin de farkına varamazlar.
Etraftan gelen tepkilere, tehlike uyarılarına aldırmaksızın
hırslarının esiri olmuş bir şekilde, giderek balçığa saplandıkça saplanırlar.
İleride olacakları görüp en azından henüz bu balçığın sadece
kıyısında olanları kurtarma olasılığı vardır. Ve bazıları en azından bu
kişileri kurtarmak için çaba harcarlar. Belki başarırlar belki de başaramazlar
ama bu çalışma bile onları bir nebze olsun bir işe yaramanın kıvancıyla daha
çok mücadele etmeye yöneltir.
Ama bu balçık bir süre sonra tümüyle bataklığa dönüşür.
Bataklığı yaratanlar da sonunda anlamışlardır. Kendi yarattıkları bu ortamın,
kendileri boğacağını. Ama ne çare ki, bataklık artık kontrollerinin dışındadır.
İçgüdüsel olarak çırpınmaya başlarlar. Çırpındıkça daha çok battıklarından
habersiz.
Bu çaresizlikle etraflarına saldırmaya başlarlar. Bu
saldırılarında bazen de çok komik duruma düşerler. Öyle ki, bu çamuru ilk
yaratanlar, bir birlerini affetme gibi komik bir durumda bile kalabilirler.
Dışarıdan bakıldığında, hepsi aynı batağın içinde olmalarına rağmen, bir
birlerini affetme çabaları gerçekten görülmeye değerdir.
Sonuçta bu bataklık, onu yaratanların hepsini yutacaktır.
Bundan kaçış yoktur.
Aman dostlar, siz siz olun bir çamurla karşılaştığınızda bir
kez daha düşünün.
Hepinizle, tertemiz, pırıl pırıl, aydınlık yollarda elele
yürümek üzere.
Çamurun bataklığa dönüşmesi kimi zaman çok zaman alırken,
bazen de anlık bir olaydır.
Çamur aslında çok da önemsemediğimiz, basmak zorunda
kalırsak eğer, mümkün olduğu kadar üzerimize sıçratmamaya çalışarak, bir an
önce kurtulmaya çalıştığımız bir ortamdır.
Balçık ise, eğer gerçekten bilmeden, istemeden yolumuzda
karşılaşmışsak, belki de ayakkabımızı ayağımızdan alır ama gene de çıkışımız
vardır. Olan sadece bir ayakkabıya olur. Yani, tek kaybettiğimiz bir
ayakkabıdır. Kontrol bizdedir.
Bataklık ise, başlangıcı basit bir çamur olmasına rağmen,
sadece ayakkabımızı değil, tüm bedenimizi içine çeker. Öylesine güçlü bir
çekimdir ki bu, çırpınmak hiçbir işe yaramaz. Çırpındıkça daha çok batar insan.
Bazı insanlar, içlerindeki kirlilikle, bulundukları ortamda
çamur etkisi yaratırlar. Bu ortam onların sözüm ona nemalandıkları bir yerdir
onlara göre. Etrafı ne kadar çok çamurla kaplarlarsa o kadar nemaları artar.
Buna kanan birçokları da çamurun ileride bir bataklığa dönüşeceği düşüncesini
asla akıllarına getirmeden, nemalanmak hırsı ile katılırlar bu çamurun içine.
Bu ortama bulananlar, içinde bulundukları çamurun, giderek
balçık haline dönüşmesini göremezler. Görseler de aldırmazlar. Sanırlar ki ne
olursa olsun, hala daha kontrolleri altındadır. Onlar için önemli olan temiz
bir ortam değil, ne kadar çok nemalandıklarıdır.
Gözlerini hırs bürümüş bu kişiler, daha çok insanı da bu
balçığa çekmek için inanılmaz bir çaba içine girerler. Söylemlerine bakarsanız,
sanki çok temiz, pırıl pırıl bir ortamdır o balçık.
Bu allı pullu sözlere o kadar çok kanan insan olur ki, zamanla,
neredeyse kendileri bile inanırlar yarattıkları bu ortamın temizliğine.
Ama bu hırsla, hep daha, biraz daha, çabasıyla, balçığı
bataklığa dönüştürdüklerinin de farkına varamazlar.
Etraftan gelen tepkilere, tehlike uyarılarına aldırmaksızın
hırslarının esiri olmuş bir şekilde, giderek balçığa saplandıkça saplanırlar.
İleride olacakları görüp en azından henüz bu balçığın sadece
kıyısında olanları kurtarma olasılığı vardır. Ve bazıları en azından bu
kişileri kurtarmak için çaba harcarlar. Belki başarırlar belki de başaramazlar
ama bu çalışma bile onları bir nebze olsun bir işe yaramanın kıvancıyla daha
çok mücadele etmeye yöneltir.
Ama bu balçık bir süre sonra tümüyle bataklığa dönüşür.
Bataklığı yaratanlar da sonunda anlamışlardır. Kendi yarattıkları bu ortamın,
kendileri boğacağını. Ama ne çare ki, bataklık artık kontrollerinin dışındadır.
İçgüdüsel olarak çırpınmaya başlarlar. Çırpındıkça daha çok battıklarından
habersiz.
Bu çaresizlikle etraflarına saldırmaya başlarlar. Bu
saldırılarında bazen de çok komik duruma düşerler. Öyle ki, bu çamuru ilk
yaratanlar, bir birlerini affetme gibi komik bir durumda bile kalabilirler.
Dışarıdan bakıldığında, hepsi aynı batağın içinde olmalarına rağmen, bir
birlerini affetme çabaları gerçekten görülmeye değerdir.
Sonuçta bu bataklık, onu yaratanların hepsini yutacaktır.
Bundan kaçış yoktur.
Aman dostlar, siz siz olun bir çamurla karşılaştığınızda bir
kez daha düşünün.
Hepinizle, tertemiz, pırıl pırıl, aydınlık yollarda elele
yürümek üzere.
tuvana- ELMAS ÜYE
- PROJE ÖDÜLÜ :
KATILIM ÖDÜLÜ :
Mesaj Sayısı : 645
Yaş : 66
ŞEHİR : istanbul-anadolu yakası
Meslek : uzman
Öğrenim Durumu : üniversite
Kişisel Mesaj : ÇOCUKLARIMIZA SAHİP ÇIKMAK GELECEĞE SAHİP ÇIKMAKTIR
Ruh Halim :
Aldığı Teşekkür : 278
Kayıt tarihi : 03/11/07 -
Similar topics1 sayfadaki 1 sayfası
Bu forumun müsaadesi var:
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz