Yazı olsun sayfa dolsun

Almanya Türk Öğretmen Dernekleri Federasyonu Başkanı Mete Atay, “Herkes Türkçe konuşuyor... Ya biz?” başlıklı bir yazıyı kaleme almış.
Bu yazısında, yabancıların, Türkçe konuşmak için birbiriyle yarış ederken, bizlerin yani Almanya`da yaşayan Türklerin bu konuda hiç bir şey yapmadıkların yakınıyor. Yabancılar Türkçe konuşuyor derken, kimleri kastediyor dersiniz? Herhalde aklınıza, Almanların artık Türkçe`ye merak sardıklarını ve geceli gündüzlü Türkçe öğrenmeye başladıklarını zannedersiniz. Eğer böyle düşünüyorsanız, yanlış düşünüyorsunuz derim! Almanya iş adamları nasıl Türkiye`de rafları keşfettilerse, Türklerin ütkim bağımlısı olduğunu anladılarsa, Almanya`da iş adamları, burada yaşayan Türk vadaşlarının cüzdanları keşfettiler...
Volkswagen, Mercedes, Deutsche Bank, Lidl, Bild Zeitung (Bild Gazetesi) gibi firmalar, Türk müşterilerinin ilgisini kendi taraflarına çekmek için Türkçe ilanlar, internette Türkçe sayfalar hazırlamaya başladılar. Ve başkan demek istiyor ki, “Bakın Almanyalar Türkçe öğrenmeye başladılar. Bizler gene anadilimizi kenara itiyoruz.”
Şimdi bu yapılanlarla, Türkçe`ye olan ilginin ne bağlantısı olabilir? Hi bir bağlantısı yok. Tek bir bağlantı, çıkarlar meselesi. Türk vatandaşlarını kendilerine çekmek ve dolaysıyla para kazanmaktır. Onlar Türkçe öğrenmiyorlar ki. Sadece Türkçe reklâm vererek, kazançlarını arttırmak istiyorlar. “onlar Türkçe konuşuyor... Ya bizler?” demenin bir mantığı var mı? Bence yok!
Eğer onlar Türkçe`yi sevmiş olsalardı, konuşmak isteselerdi, okullarda Türkçe dersleri yalnız Türkler için değil, aynı zamanda, diğer yabancı diller gibi zorunlu olurdu. Böylece hem Türk hem Alman hem de diğer yabancı çocukları Türkçe öğrenirdi. Fakat böyle bir girişim yok. Tam tersine, okullardan Türkçe dersini kaldırmak istiyorlar.
Federasyon başkanı bakın ne diyor: “Sizler de izine giderseniz, kendiniz ve çocuklarınız için Türkçe kitaplar alın...sevgiyle, inançla, inatla, bilinçle Türkçemize sahip çıkalım...dilimizi yalnız, öksüz ve mahsun bırakmayalım.”
Mademki, ateş bacayı tutmuş, Türkçe dili mahsunlaşıyor, neden o zaman şimdiye kadar uyudunuz? Neden kurulan birçok veli ve öğretmen dernekleri bu işe zamanında el atmadılar? Vey şöyle soralım: Neden bu dernekler kuruldu? Bütün bunlar gösterişyor ki, yetkililer, anadile sevgisiz, inaçsız, blinçsiz bir şekilde yaklaşmışlar. Başkanın sözleri de itiraf gibi değil mi?
“Herkes Türkçe konuşuyor... Ya biz?” demek çok yanlış ve mantık dışı!
Onun için ben, “yazı olsun sayfa dolsun diyorum!”
Dernek yöneticilerinden beklenen, öneri değil, somut adımlar atmaları ve bütün güçleriyle uğraşarak, Türkçe`nin Almanya`da zorun ders haline getirilmesidir.
Bunlar yapılmadı mı, gerisi hikâyeden ibarettir ve kıymeti har!

Dr. Yüksel Cavlak