Neden hep aynı poz?

tarafından **Rıza ZELYUT** 2008-09-16, 09:00

Onun fotoğraflarının tümü birbirine benzer. Sırnaşık bir gülüş...
Güya sanatçı, yazar... Üstüne üstlük de uluslararası bir isim haline gelmiş. Kendince, düşünce özgürlüğünden yanadır. Çeşitliliği, çoksesliliği savunur. Lakin; fotoğrafları hep tek tiptir.
Suratının o tek tip görüntüsü bende askeri kıyafeti hatırlatıyor.
Bu insan hiç düşünmez mi, hiç üzülmez mi, hiç normal bir hali yok mudur? Hep böyle sırıtarak mı yaşamaktadır?
***
Peki uluslararası üne kavuşmuş; New York'ta lüks bir daire bile almış; dolar milyoneri olmuş; Türkçe'yi bırakıp İngilizce bile yazmaya başlamış birisinin bu tek tip görüntüsünü acaba nedendir?
Acaba, piyasaya 'Ne hoş adam!' mesajı vermek için için mi tek tip fotoğraf kullanıyor? Reklam sisteminin esiri haline mi geldi yoksa? İyi de bu kadar ün kazanmış birisinin, kendisini, yeniyetme bir artist adayı gibi pazarlamaya çalışmasının anlaşılır bir yanı var mı?
Biraz psikoloji okumuş birisi olarak düşününce, onun içinde karanlık noktaların çok olduğunu anlıyorum.
Sorunları var... İşte bu yüzden şen görünmeye çabalıyor.
Çocukluk dönemlerini bilmiyorum.
Lakin; ona dilini, kültürünü veren milletiyle kavgalı...
Dünya onu alkışlıyor ama milleti ondan nefret ediyor.
Elbette o da milletini sevmiyor.
Buna karşın milletiyle barışık kalmak zorunda. Elinde olmadan içinden çıkmış o milletin.
Ne büyük bir çelişki değil mi? Nefret ettiğin bir milletin yazarı olarak anılmak...
Bu trajedi; Oidipus kompleksinden bile derin değil mi?
***
İşte bu kompleks yüzünden olsa gerek; Orhan Pamuk bir türlü milletin dilini öğrenemedi.
Onun romanlarının İngilizce çevirilerinin Türkçe'sinden daha iyi olduğunu yazan Engin Ardıç; bu trajedinin bir boyutunu Nobel tartışmaları sırasında ortaya koymuştu.
Şimdi yeniden parlatıyorlar Orhan Pamuk'u... Pazar eklerinde, kitap eklerinde uzun uzun yazılar yer alıyor. O da sırıtarak, omzundan bakıyor okura...
Lakin son kitabının da bu trajediden dolayı başarısızlık eseri olarak piyasaya sunulduğu anlaşılıyor. Birileri şu sayfasındaki sevişme sahnesinin, bu sayfasındaki ayrıntıların olağanüstü biçimde anlatıldığını yazsa bile... Masumiyet Müzesi; Orhan Pamuk'un müzelik olmuş üslubunun bir gösterisinden başka şey değil...
Eğer bu kişi, objektiflere sıradan insan gibi bakmayı öğrenebilirse, yazmada da zanaatçılıktan sanatçılığa yükselebilir. O zaman Nobel'i hak edip etmediğini tartışabiliriz.

BİLİM SİYASALLAŞIR MI?
Modern zamanların en önemli sorunu da zaten budur: Bilimin siyasallaşması.
Bu tavrın doruğa vurduğu dönem; 2. Dünya Savaşı dönemi olmuştur.
En uç nokta ise Nagazaki ve Hiroşima'da patlatılan atom bombalarıdır.
Bilim adamlarının insanlığa katkı için geliştirdikleri nükleer teknoloji; siyasi kadrolar tarafından emperyalist amaçla kullanılmıştır.
Türkiye'de; bilimsel düzeyin zayıfloığı nedeniyle askeri teknolojinin siyasi ve emperyal amaçlarla kullanılması mümkün değil. Lakin bizde özellikle ekonomi ve sosyoloji siyaseti manüple etmede birinci araç olarak kullanılıyor.
Geçenlerde gazeteniz Güneş birinci sayfadan bu manüplasyonun bir şeklini açıkladı. Türkiye İstatistik Kurumu; güya bilimsel bir araştırma yapmış ve ülkemizde 4 kişilik bir ailenin ayda 225 YTL ile doyurulabileceğini ileri sürmüş. Bir insan günde 2 YTL ile karnını doyurabiliyormuş.
Tabii; bizim gazetenin mutfağındaki arkadaşlar İstatistik Kurumu ile dalga geçmişler...
İşte; ülkemizin enflasyon ve milli gelir rakamları da bu kuruluş tarafından hesaplanıyor.
Böyle olunca, hükümeti rahatlatacak olan enflasyon rakamları düşük gösteriliyor; iktidarın propaganda aracı olacak milli gelir rakamları ise iki kat birden yükseltiliyor.
Bilimsel kuralları, bilim eğitimi almış kişileri kullanarak bu kadar alt üst eden bir düzeni daha önce hiç görmemiştik. Bugün Türkiye'deki kurullar bile bilime kıç attırarak siyasetçi önünde göbek dansı yaptırıyor.
Bu hükümeti gerçekten kutluyorum.

Sitemize hoş geldiniz sayın

Misafir

Neden hep aynı poz?

Neden hep aynı poz?