Hasta adam'ın geçmeyen ağrıları
2 posters
Zülfü LİVANELİ1 sayfadaki 1 sayfası
Hasta adam'ın geçmeyen ağrıları
tarafından Zülfü Livaneli 2008-11-30, 12:37
Hasta adam'ın geçmeyen ağrıları
Bizler Osmanlı’yız. Hiç kendimizi kandırmayalım: Rejimimiz değişti diye bir
gecede, bu ülkedeki insanlar uzaya gidip de yerine yenileri gelmedi.
Osmanlı bütün alışkanlıkları, adetleri, kurumları ve kurallarıyla içimizde yaşamaya devam etti.
Çünkü dedelerimiz Osmanlı’ydı.
Bir insan dedesinden, nenesinden ne kadar ayrı düşebilir ki?
Sovyet
devrimi Ruslar’ı Rus, Çin devrimi Çinliler’i Çinli olmaktan
çıkaramadığı gibi, Cumhuriyet de bizi Osmanlı olmaktan çıkarmadı.
Bunun iyi ve kötü yönleri var elbette.
Ne
yazık ki belleğimiz, Osmanlı’nın yüzyıllar önceki şan ve şeref dolu
yükselme yıllarıyla değil, gerileme döneminin anıları ile dolu.
Devraldığımız miras içinde -daha yakın olduğu için- “çürüme” olgusu devam edip gitmekte.
Ahlâki, siyasi ve ekonomik krizimizin altında, yüzyıllarca süren “gerileme dönemi” yatıyor.
Okul
kitaplarında kısaca “gerileme dönemi” dediğimiz şey rüşvettir,
yolsuzluktur, negatif seleksiyondur, devlet hazinesinin Galata
bankerlerinden ve Batı’dan para dilenmesidir, ahlâki çöküntüdür,
yönetim kadrolarının yetersizliğidir.
16. yüzyıl başlarının muhteşem imparatorluğunu dize getiren de budur işte.
Ama
Osmanlı öylesine güçlü bir devlettir ki, çöküşü bile yüzyıllar
almıştır. Toplumsal hafızamız, bu çöküş yüzyıllarının etkisi altındadır.
Kuşaklar
boyu süren çürüme, içten içe işleyen bir iltihap gibi kanımızı
zehirlemiştir ve şimdi de devam etmektedir. Kısacası “hasta adam”
iyileşememiştir.
***
Osmanlı’nın çöküş
dönemini en iyi bilenlerden birisi olan Mustafa Kemal Paşa, bu işe bir
çözüm bulmak için Büyük İskender’in Gordiyon düğümü metodunu benimsedi.
Düğümü çözmek yerine onu bir kılıç darbesiyle kesip attı.
Anadolu’nun
kalbinde yepyeni bir devlet kurarak, Osmanlı mirasını reddetmek ve taze
bir başlangıç yapmak istedi. Niyeti İstanbul’un yozluğundan, rüşvetten,
yolsuzluktan, cehaletten, tarikatlardan arınmış, pırıl pırıl bir nehir
gibi akan yeni Türkiye Cumhuriyeti’ni oluşturmaktı.
İlk yıllarda bunu başardı da!
Cumhuriyetin ilk kuşaklarının heyecanı, temizliği, safiyeti buradan kaynaklanır.
Benim kuşağımın çocukluğunda gördüğü temiz ülkenin nedeni, bu taze başlangıçtır.
Ama zaman içinde eski binanın kurtçukları, yeni yapıyı da kemirmeye başladı.
Osmanlı’nın çöküş yüzyıllarına damgasını vuran bütün hastalıklar “nüksetti.”
İstanbul, yine İstanbul’luğunu yapmaya başladı.
Ve sonunda biz de dünya uluslar ailesinde, “hasta delikanlı” olarak yerimizi aldık.
Paramız
pula döndü, yabancı heyetler emir yağdırır oldular, 1856 devalüasyonu
gibi ekonomik darbeler halkın belini bükmeye başladı.
Çöküş döneminin bütün pislikleri hortladı.
Galata bankerleri yerine, Türk aileler devlete yüksek faizle borç verir oldular. Kredi notumuz geriledi.
Ve Türkiye Cumhuriyeti’nin yeni kuşakları Mustafa Kemal Paşa’nın umutlu rüyasını, bir karabasana dönüştürdüler.
Bizler Osmanlı’yız. Hiç kendimizi kandırmayalım: Rejimimiz değişti diye bir
gecede, bu ülkedeki insanlar uzaya gidip de yerine yenileri gelmedi.
Osmanlı bütün alışkanlıkları, adetleri, kurumları ve kurallarıyla içimizde yaşamaya devam etti.
Çünkü dedelerimiz Osmanlı’ydı.
Bir insan dedesinden, nenesinden ne kadar ayrı düşebilir ki?
Sovyet
devrimi Ruslar’ı Rus, Çin devrimi Çinliler’i Çinli olmaktan
çıkaramadığı gibi, Cumhuriyet de bizi Osmanlı olmaktan çıkarmadı.
Bunun iyi ve kötü yönleri var elbette.
Ne
yazık ki belleğimiz, Osmanlı’nın yüzyıllar önceki şan ve şeref dolu
yükselme yıllarıyla değil, gerileme döneminin anıları ile dolu.
Devraldığımız miras içinde -daha yakın olduğu için- “çürüme” olgusu devam edip gitmekte.
Ahlâki, siyasi ve ekonomik krizimizin altında, yüzyıllarca süren “gerileme dönemi” yatıyor.
Okul
kitaplarında kısaca “gerileme dönemi” dediğimiz şey rüşvettir,
yolsuzluktur, negatif seleksiyondur, devlet hazinesinin Galata
bankerlerinden ve Batı’dan para dilenmesidir, ahlâki çöküntüdür,
yönetim kadrolarının yetersizliğidir.
16. yüzyıl başlarının muhteşem imparatorluğunu dize getiren de budur işte.
Ama
Osmanlı öylesine güçlü bir devlettir ki, çöküşü bile yüzyıllar
almıştır. Toplumsal hafızamız, bu çöküş yüzyıllarının etkisi altındadır.
Kuşaklar
boyu süren çürüme, içten içe işleyen bir iltihap gibi kanımızı
zehirlemiştir ve şimdi de devam etmektedir. Kısacası “hasta adam”
iyileşememiştir.
***
Osmanlı’nın çöküş
dönemini en iyi bilenlerden birisi olan Mustafa Kemal Paşa, bu işe bir
çözüm bulmak için Büyük İskender’in Gordiyon düğümü metodunu benimsedi.
Düğümü çözmek yerine onu bir kılıç darbesiyle kesip attı.
Anadolu’nun
kalbinde yepyeni bir devlet kurarak, Osmanlı mirasını reddetmek ve taze
bir başlangıç yapmak istedi. Niyeti İstanbul’un yozluğundan, rüşvetten,
yolsuzluktan, cehaletten, tarikatlardan arınmış, pırıl pırıl bir nehir
gibi akan yeni Türkiye Cumhuriyeti’ni oluşturmaktı.
İlk yıllarda bunu başardı da!
Cumhuriyetin ilk kuşaklarının heyecanı, temizliği, safiyeti buradan kaynaklanır.
Benim kuşağımın çocukluğunda gördüğü temiz ülkenin nedeni, bu taze başlangıçtır.
Ama zaman içinde eski binanın kurtçukları, yeni yapıyı da kemirmeye başladı.
Osmanlı’nın çöküş yüzyıllarına damgasını vuran bütün hastalıklar “nüksetti.”
İstanbul, yine İstanbul’luğunu yapmaya başladı.
Ve sonunda biz de dünya uluslar ailesinde, “hasta delikanlı” olarak yerimizi aldık.
Paramız
pula döndü, yabancı heyetler emir yağdırır oldular, 1856 devalüasyonu
gibi ekonomik darbeler halkın belini bükmeye başladı.
Çöküş döneminin bütün pislikleri hortladı.
Galata bankerleri yerine, Türk aileler devlete yüksek faizle borç verir oldular. Kredi notumuz geriledi.
Ve Türkiye Cumhuriyeti’nin yeni kuşakları Mustafa Kemal Paşa’nın umutlu rüyasını, bir karabasana dönüştürdüler.
Zülfü Livaneli- GÜMÜŞ ÜYE
-
Mesaj Sayısı : 81
Yaş : 78
ŞEHİR : yazar
Meslek : yazar
Öğrenim Durumu : yazar
Aldığı Teşekkür : 10
Kayıt tarihi : 25/11/08
Geri: Hasta adam'ın geçmeyen ağrıları
tarafından goliat 2008-11-30, 12:51
Osmanlı olduğumuz doğru ama unutulmasınki selçukluda bizdik .. daha öncesindeki Türk kavimlerinin hepside bizdik. biz kendimizi nasıl görmek istersek biz oyuz.
Mustafa Kemal paşanın rüyaları ölüm döşeğindeyken bile Hatayı almak için planlar kurabilmesinde gizliydi. Biz ona layık olabilmek için topraklarımızı genişletmek için planlar yapmalı ve AB gibi sonu olmayan dehlizler yerine esas dayanağın kendimiz olduğunu anlamamız lazım ..
saygılarımla
Mustafa Kemal paşanın rüyaları ölüm döşeğindeyken bile Hatayı almak için planlar kurabilmesinde gizliydi. Biz ona layık olabilmek için topraklarımızı genişletmek için planlar yapmalı ve AB gibi sonu olmayan dehlizler yerine esas dayanağın kendimiz olduğunu anlamamız lazım ..
saygılarımla
goliat- GÜMÜŞ ÜYE
-
Mesaj Sayısı : 67
Yaş : 45
ŞEHİR : gaziantep
Meslek : tekniker
Öğrenim Durumu : üniversite
Kişisel Mesaj : Biz Partili değiliz. Vatan Sevmek için parti değil yürek gerekir , varsa yüreği olan çıkar meydana konuşur. Yüreği olmayanda 20 ytl isteyip para toplar...
Ruh Halim :
Aldığı Teşekkür : 5
Kayıt tarihi : 28/11/08
1 sayfadaki 1 sayfası
Bu forumun müsaadesi var:
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz