Ordusundan ayrı düşen başkomutan ve polit büro!
Genelkurmay dün imza kampanyası garabetine kendinden beklenen net duruşu sergiledi ve açık tavır
aldı.
Hal bu iken Anayasa’ya göre Başkomutan olan Abdullah Gül’den benzer bir tutum yok.
Cumhurbaşkanı
kıyameti koparması gerekirken, önce “Her düşüncenin tartışılması”
mesajını verdi. Tepkiler oluşunca çark etme ihtiyacını duydu ve basın
sözcülüğü aracılığıyla Cumhurbaşkanı’nın bu konudaki görüşleri bellidir
gibi genel bir açıklama yapma ihtiyacını duydu.
Söyler misiniz bu fotoğraf devlet adına hicran değil midir?
Görüntü sadece milletinden değil, ordusundan da ayrı düşen başkomutan çizgilerini taşımıyor mu?
Bu
satırların yazarının çok yakından tanıdığı Sayın Gül’ün
vatanperverliğinden milim kuşkusu yoktur ve olamaz, ancak belli ki
Sayın Gül acayip bir kuşatma ve yönlendirme
altındadır.
Öyle,
çünkü Abdullah beyin bulunduğu makamın forsunda bulunan yıldızların
anlamıyla çelişen tutumlarını sürdürmesinin başka izahı olamaz.
Dünyanın
en önemli yabancı tarihçilerinin bile soykırım diyemediği bir hadisede
böylesine muğlak tavırlar takınacak son kişi konumu itibarıyla
herhalde Sayın Gül olmalıydı.
Abdullah bey bu anlaşılmaz tutumuyla emin olun her geçen gün irtifa kaybediyor.
Gelelim Cumhurbaşkanımızı kuşatıp yönlendiren polit
büroya:
Bu
takımın içinde Fehmi Koru’dan Mehmet Altan’a, Nursuna-Salih Memecan’dan
Tayyip beyin yanından uzaklaştırdığı Ömer Çelik’e, Can Paker’den Eser
Karakaş’a, Ali Bayramoğlu’ndan Oral Çalışlar’a, Yaşar Kemal’den Adalet
Ağaoğlu’na kadar pek çok isim var.
Bunlar Sayın Gül’ün Turgut Özal misali devrimci ya da değişimci Cumhurbaşkanı olmasını istiyorlar.
Güneydoğu
mes’elesinden AB’ye, Ermeni konusundan K. Irak’a, Kıbrıs’tan
Patrikhane’ye kadar devletin kırmızı çizgilerini değiştirmesini
öneriyorlar.
Abdullah beyin Talabani ile olan yakınlığı, Kıbrıs
tutumu, Patrik muhabbeti ve Erivan çıkarması gibi tasarrufları bu
bağlamda mütalaa edilmelidir.
Evet Başkomutan Sayın Gül’ün
tarihiyle, milletiyle ve ordusuyla çelişmesinin temel nedeni, bu
kuşatma ve oradan yapılan yönlendirmelerdir.
Burada bir parantez açıp Abdullah Bey’in metot hatası yaptığını belirtmek durumundayız.
Cumhurbaşkanlığı icra değil temsil makamıdır.
Böyle bir koltuğa oturduktan sonra değişimcilik nutuklarını atamaz, o tür taleplerde bulunamazsınız!
Varsa bir iddianız siyasete döner, orada seslendirirsiniz.
Nitekim merhum Özal da vefat etmeseydi, görev süresini doldurmadan istifa edip siyasete dönecekti.
Dolayısıyla
Sayın Gül’ün amacı imaj oluşturmak değil de gerçekten değişimse, istifa
edip siyasete dönmeli, yani bu fikirlerini halkın onayına
sunmalıdır.
Yok bunu yapmaz da bugünkü tavrı sürdürürseniz, o zaman makamınızın misyonunu inkâr etmiş olursunuz!

AMAÇ BELLİ...
Cami yangınları kimin provokasyonu!
Bu
ülkede yüzlerce yıl her şey oldu da cami, yani ibadethanelere saldırı
hiç olmadı. İzliyorsunuz, bir süredir camilerde art arda yangınlar
çıkarılıyor. Muhtemeldir ki bu yangınları cemevleri yangınları
izleyecektir. İlginç olan bu yangın faillerinin şu ana kadar
yakalanamamış olmasıdır. Bunun anlamı ya bu yangını çıkaranlar çok
profesyonel ya da polis bu konuda hassas değil. Gelelim bu yangını
kimlerin çıkarabileceğine? Hiç kuşkunuz olmasın bu bir provokasyondur
ve amacı din-mezhep çatışması yaratmaktır. Bu tür olaylar Irak,
Hindistan ve Pakistan’da çok görüldü ve acayip tepkilere şahit olundu.
Belli ki aynı hesaplar Türkiye için de yapılıyor.Çok şükür şu ana kadar
bir sonuç alamadılar. Endişem, bu tür provokasyonların seçim sürecinde
şekil değiştirip sürdürülmesidir. Herkesi dikkatlı olmaya çağırıyoruz.
Bu işin arkasında malum istihbarat örgütleri ve onların Türkiye’deki
maşaları var.

KARMAŞA...
Birinci olan mı, Tayyip beyin doktoru mu?
İstanbul
Üniversitesi’nde rektörlük seçimleri yapıldı. Sonuca göre Ali Akyüz
birinci oldu. İkinciliği ise Başbakan Erdoğan’ın özel aile doktoru olan
Yunus Söylet aldı. Malum; YÖK, seçime girip ilk 6’ya gireni Köşk’ün
onayına sunuyor ve cumhurbaşkanı da bunlardan birine onay veriyor.
Normal şartlarda Abdullah Gül’ün Tayyip beyin özel doktoruna onay
vermesi kesindi, ama bugünkü şartlarda bu pek mümkün görünmüyor. Öyle,
çünkü böyle bir tasarruf açık ve aleni bir ayırımcılık olacaktır ki
Cumhurbaşkanı’nın böyle davranma lüksü olamaz. Bürokrasiden sonra
üniversiteleri de üstelik seçim sonucuna rağmen kendileştirme taarruzu
kabul edilecek şey değildir. Abdullah bey kazara bu imzayı atarsa -ki
bazılarına göre bu hâlâ muhtemeldir- işte o saat önemli bir kesime,
“Sayın Gül, benim Cumhurbaşkanım değildir” gerekçesi verilecektir.

O, HÂLÂ...
Ülkücüler aday anketinde DYP’lilere mi oy veriyor?
Devlet
Bahçeli önceki gün milletvekili ve belediye başkan adaylarını belirleme
sürecinde anket, yani kamuoyu araştırması yaptıklarını söyledi. Buna
göre ortaya çıkan şudur: Ülkücü gençler demek ki kendileri gibi ülkücü
olanları değil de DYP ya da DSP’lileri tercih ediyor. Örnek mi
istiyorsunuz, işte Erzurumlu ülkücüler Erzurum’a bula bula DYP’nin eski
mebusu Zeki Ertugay’ı bulabildi. Sonuç malum, ülkücülerin kalesi
Erzurum’da MHP yerle bir oldu. Keza Aydın’daki ülkücüler de Bahçeli’nin
ifadesiyle DSP’li Ertuğrul Kumcuoğlu’ndan başkasını bulamadı demek
ki.. Gerçek elbette böyle değil. MHP’de Bahçeli’nin söylediği gibi
hiçbir dönemde bir kez olsun anket ya da araştırma ile mebus ya da
belediye başkan adayı belirlenmemiştir. Bahçeli anket diyerek bu dönem
vitrine çıkaracağı MHP’li olmayan adaylara gerekçe hazırlıyor... Bu
arada birileri Bahçeli’ye söylesin, Erzurum Belediyesi basın
toplantısında söylediği gibi hâlâ MHP’de değildir. 2004’te orası
kaybedilmiştir, ama o hâlâ Erzurum’u MHP’li zannediyor.