Değişen bir şey yok (1)

Uluslararası Sosyalizm (Dietnis Sosyalizmos) dergisinin 2. sayısı
Temmuz-Ağustos 1991’de Lefkoşa’da yayımlandı. Tuğrul Berkay
kardeşimizin tercüme ederek yayımladığı bir makalenin başlığı “İlk
Atilla etek giyiyordu”. Burada “etek” Yunanistan’daki Efzun
askerlerinin giydikleri etek anlamına kullanılmaktadır. Yazı Yunan
işgali olmasaydı Türkiye adaya gelmezdi temasını işlemektedir. Yazı
şöyle:
Yıllardan beridir Kıbrıs’ta, Kıbrıs sorununu 1974 savaşıyla
yaratılan bir sorun ve Kıbrıs Rumlarını da bunun “Masum kurbanları gibi
göstermek isteyen bir siyasi anlayış egemendir. Bütün Rum siyasi
partileri, Kıbrıs sorununu Türk yayılmacılığının bir sonucu, bir istila
ve işgal sorunu ve bir özgürlük davası olarak gösteriyorlar. “Masum
Kurban” masalını güçlendirmek için, “eskiden Kıbrıslı Türk
kardeşlerimizle barış içinde yaşıyorduk” izlenimini yaramak ve tarihi
unutturmak için sistemli çaba harcıyorlar.
İngiliz idaresinden
bağımsızlığa geçişle birlikte, Kıbrıs Rumları, Kıbrıs Türkleri
aleyhindeki egemenlik dönemi başladı. Kıbrıs Rum iktidar sınıfının
amacı, Kıbrıs Türklerine egemen olmak ve yeni kurulan devletin
kontrolünü tekeline almaktı. Makarios bağımsızlığı “Enosis yolunda
atılan adım” olarak algılıyordu. Stratejik hedefi Yunanistan’la
birleşmek olan Kıbrıs Rum burjuvazisi, anayasanın koyduğu kısıtlamaları
bir kenara itmeye çalışıyordu, oysa kenara itmeye çalıştıkları
anayasanın mürekkebi henüz kurumamıştı. Burjuvazi, bunun uygulanamaz
olduğunu iddia ediyor ve bu iddiasını kanıtlamak için de gerekli bütün
önlemleri alıyordu.
Anayasayı değiştirme süreci, 1963 sonbaharında
Makarios’un “13 Madde” olarak bilinen planını öne sürmesiyle
sonuçlandı. Böylece 1963 Aralığına geldik. Rumlar anayasa
değişikliklerini tek yanlı olarak uygulamak yolunda adım adım
ilerliyorlardı. Rum silahlı kuvvetleri bütün adaya dağılmış durumda
olan Kıbrıs Türklerine karşı süpürücü bir saldırıya girişti. Yüzlerce
Türk katledildi veya kayboldu. Onbinlerce Kıbrıs Türkü ada toprağının
yüzde 4’ünü oluşturan küçük bölgelere kapanmak zorunda bırakıldı...
Kıbrıs Türklerinin devlet yönetiminden dışlanmasıyla Rum burjuvazisi
Zürih rejimini “de facto” olarak ortadan kaldırdı. Bütün bunlar elbette
ki anayasanın “olumsuz noktalarını” düzeltmeyi amaçlayan şeyler
değildi. Amaç Kıbrıs’ın Yunanistan’la birleşmesine zemin hazırlamaktı.
* * *
Maria Rossidou ve Tinos Iasonos tarafından yazılmış olan bu yazı
Kıbrıs meselesini Rum liderliğinin hangi maksatla başlattığını
belgelemektedir. Türklere yapılanların da bir belgesini teşkil eden bu
değerlendirmeyi yapmış olan iki yazar bugün nerededirler, ne
yapıyorlar; Uluslararası Sosyalizm gazetesi veya dergisi ikinci
sayısında bu gerçekleri yazdıktan sonra yayına devam edebildi mi?
Bilmiyoruz. Bildiklerimize bakalım. Sosyalizm adına yapılan bu yayında
komünist Akel partisinin katkısı var mıydı? Bu partinin sorumlusu,
bugünün sözde Kıbrıs Cumhurbaşkanı Hristofyas’ın bu yayından haberi var
mı? Hristofyas, Maria ile Tinos’un bildiği gerçekleri bilmiyor muydu ki
hâlâ, hiç utanmadan bütün dünyaya “Kıbrıs meselesi 1974’te başlayan
Türk işgalinden kaynaklanan bir meseledir” yalanını söyleyebilmektedir?