Evet, "Ne özürü ulan!"

Rahmetli Alparslan Türkeş, “Türkiye bir mozaiktir” sözüne çok
kızardı. Nihayet bir gün, ben yanında iken , “Ne mozaiği ulan!” diye
patlamıştı. Patlamasının sebebi bugün daha iyi anlaşılıyor: “Mozaik”
kolay parçalanır! Türkiye, aslında bir ebru, bir kilim, muhtelif
damarları olan bir mermerdir; ama şimdi yekpareliğimizi, içeriden ve
dışarıdan parçalamaya çalışıyorlar, bu adamlar! Ermenilerden özür
dilenmesi için bir yerlerini yırtan “ihanet cephesi” kadın ve
erkeklerine başka ne denir?

Bakan körler
Çünkü
bu konuda anlatılanları, bire bir anıları görmüyorlar, son yıllardaki
ASALA cinayetlerine “palavra” diyorlar, Azerbaycan-Hocalı’da Türklerin
katliamını görmezden geliyorlar! Öldürülen Türkler onlar için önemsiz;
varsa yoksa “Ermenilerin Büyük Felaketi” !
Ya Ermeniler tarafından katledilenler? Ya Türklere, Türkçeye yapılan büyük “İhanet?”.
Bu
vatan, millet hainleri, 1915’te, Osmanlı Ermenilerinin maruz kaldığı
“büyük felaket” e duyarsızlığı ve inkâr edilmesini “vicdanları” kabul
etmiyor, bu adaletsizliği reddediyorlarmış!
Vay vay vay: “Türk”
olmalarından vazgeçtik; entelektüel ahlaktan biraz olsun nasiplerini
almışlarsa ve eğer biraz vicdanları varsa, aydın bilim adamları,
kadınları olarak, en azından “acaba” ve “belki” diye o tarihi olayları
objektif olarak araştırmaları gerekir ve ancak bundan sonradır ki Türk
milletini ve tarihini böyle tek taraflı olarak suçlayabilirler!
Milliyetçi, vatansever olmadıkları çoktan mâlum. Bu yüksek değerler onların sözlüğünde, ilkellik, çağdışılık!
Bu
adamlar, kadınlar, peşin kararlarını, hükümlerini vermişler ve şimdi de
vicdanları sızlıyormuş. Böylesine bir savaş “mukatelesinde” -
karşılıklı çatışmada, Ermenilerin kayıplarına karşılık Türklerden de
kayıplar olduğunu hiç kale almıyorlar ve bırakın Türk olmayı, insan
olarak hiç vicdanları sızlamıyor?

Atatürk’ün sözleri
“palavra” mı!
Atatürk’ün
bu konuda büyük Nutuk’unda söyledikleri de mi “palavra”? Ya, Babam ve
Hüsrev Gerede, Mustafa Kemal ABD generali Harbord’u bu konuda
aydınlattıktan sonra, Doğu’ya götürürken, Ermeni komitacılar tarafından
yakılan Türk ve Ermeni evlerini göstermeleri ve generalin, Kazım
Karabekir Paşa’dan da bilgi aldıktan sonra, Amerikan Kongresi’ne
“İddialar abartılmış, ikna oldum” diye rapor vermesi? Bizim eve misafir
gelen Erzurumlu hanımın, gece yarısı uyanıp “Ermeniler geliyor” diye
kaçmaya kalkması! Yalan mı? Rus yarbayı Tverlebov’un 1917-18’de
“gördükleri- yaşadıkları”, “ısmarlama” mı?
Bu satırları neden
yazmaya mecbur oldum? “Mâlum güruhtan Mehmet Ali (Kemal) Birand, ” Ne
özrü ulan “ denmesine kızmış ve böylece yandaşlarıyla kanalizasyonda
buluşmuş... Hem de taze taze...
Ona göre tepkimiz demokratik
değilmiş... Bu hitap Türk milletinin bağrından yükseliyor. Ve ben de,
işte bu güruhun yalanlarına, vicdansızlıklarına karşı topuna ” Ne özür
dilemesi ulan “ diyorum. Çünkü laftan anlamıyorlar! Bu konu demokratik
tartışma konusu fılan değil: Bir milletin onuru söz konusu, onursuz ”
ulanlara “ karşılık milletin bağrından kopan haklı candan bir tepki!
Hem
şu sıralar eski karşılıklı yaralar acaba neden kaşınıyor. Ermeni
vatandaşlarımız niçin huzursuz ediliyor. Yoksa yeni bir mukatele mi
isteniyor!
Bizim Ermenilerden, Ermenistan’dan istediğimiz yok!
Dostluk ve barıştan başka! Ama, onlar hudutta açılacak kapıdan Türk
malı ithal etmekten başka, özür dilememizden sonra arazi, tazminat
taleplerini sokuşturacaklar! Anlıyor musunuz ulan!
Bu konuya devam edeceğim. Türklerin ne kadar zayiat verdikleri konusunu ele alacağım...