Sahi onlarda da mı bizim çocuklarımız?

Büyüyen Türkiye`mizde hemen hergün karşımıza yeni yeni ambleler çıkmaktadır. Hepsi de birbirinden güzel ve duygusal! Türkiye`büyüdüğüne göre, yeni amblemlerin çıkması çok doğal de mi? Türkçe`mizde güzel bir söz vardır; “çocuğun yediği helal giydiği haramdır.” Neden biliyor musunuz? Çünkü çocuk her geçen gün büyümektedir de ondan...
Türkiye`de bir çocuk gibi her geçen gün büyümektedir. Eeee, kolay değil muasır medeniyete ulaşmak! Neyse...
Türkiye çok büyük bir ülke olduğu için hangi köşesinde ne olduğunu, insanlar nasıl yaşadığını, oralarda kimler var olduğunu anlamak hem kolay değil, hem de zaman ister.
“Baba beni, okula gönder”
“Aile içi şiddete son”
“ Şiddete karşı el ele”
gibi birçok amblemlere yanına bir yenisi eklenmiş oldu.
“Onlarda bizim çocuklarımız”
Bu amblemi görünce ilk akla şu geliyor: Kim bu çocuklar? Örneğin bu amblemi, Avrupa`da görsek, “Herhalde yabancı çocuklardan bahsediyorlar” diye düşünebilir. Fakat bu çocuklar yabancı olamazlar, çünkü onlar Türkiye`de yaşayan çocuklardır.
Nedense, bazıları anladılar ki veya gördüler ki, bu büyüyen büyük ülkenin bazı yerlerinde de çocuklar varmış ve işte bu çocuklar da bizim çocuklarımızmış!
Bu çocuklarımızı keşfedenlere sadece bir söz söylenebilir:
Günaydın!
Bu çocuklar her zaman vardı ve sistem böyle gittikçe her zamanda olacaktır!
Türkiye`de ”baba beni okula gönder”, Aile içi şiddete son” ve “Onlarda bizim çocuklarımız” gibi amblemleri gazetelere manşet yapanlar, kusura bakmasınlar
“Atam izindeyiz”
“Ruhun şad olsun”,
“muasır medeniyete erişmeye az kaldı”
gibi sözleri ne ağızlarına alsınlar ne de gazetelerine manşet yapsınlar...


Dr. Yüksel Cavlak