Mahşerimizin süvarileri!
“2009” yılına girerken “mahşerimizin” süvarileri, ellerinde
orakları, değerlerimizi biçerek üstümüze geliyorlar! Bu süvariler kim?
Önce ülkemizi bölmek isteyenler... Ordu düşmanları...
“Milliyetçilik-ulus devlet” düşmanları... “Ermeniciler”... Kıbrıs’ta,
KKTC’yi yok etmek isteyenler ve “Ergenekon kâbusunun” senaristleri...
Bunların hepsi aynı beygir ve kısrakların üzerinde ve de bunların hepsi
AB ve ABD haralarında üretilenler! Bunların karşısında kim durabilecek?
Kürt konusunu “Kürtçe” yazmıştım. Diğerini de, elimden geldiği kadar, teşrih ve teşhir edeceğim!

Milliyetçilik
“Milliyetçilikten, ulusalcılık ve
ulus-devlet düşmanlarından başlayayım! En yüksek değerimiz olan, bir
zamanlar övündüğümüz “milliyetçiliği” söyleye söyleye adeta küfür
yaptılar! Ülkenin “bölünmemesi” gereken bütünlüğümüzün temeli
“ulus-devlet” de “aşağılıkta imzası olanlar” tarafından kıyısından
köşesinden harcanmakta! Onlar, milleti, ülkeyi, “birlikte ve bütün”
tutmak değil parçalanmasını istiyorlar! Liboşluk mu, entelektüel
ukalalık-şıklık mı? Yoksa “gaflet, hatta ihanet mi” siz söyleyin.
Onlarla aynı frekansta değiliz, aynı dili, Türkçeyi konuşmuyoruz. Dün
de yazdım; onların şimdiki “dilleri” Kürtçe. Bir tek bu, nasıl
ayrıştığımızı göstermek için yetiyor.
Kafalarımızı kasten karıştırdılar. En avcısı sözde aydın öğretim üyeleri, genç beyinleri yıkamaktalar...

Kemalizm
Şimdi ilk hedefleri
“milliyetçilik-ulusalcılık”! Bir tesellim var; milliyetçiler ve
ulusalcılar onların bu hayâsız saldırıları karşısında, birleştik!
Atatürk
“milliyetçiliği” “faşizm” değildir! Mustafa Kemal Atatürk düşünce ve
ilkelerini, bir “izm” yapmak isteyenlere şiddetle karşı çıkmış,
sosyalizm modelini öneren “Kadro Hareketi’ni” reddetmiş ve Recep
Peker’e “İşte o zaman donar kalırız” demiş, kafatası “ölçüm pergelini”
fırlatıp atmıştı! Atatürk milliyetçiliği, bu ülkede yaşayan insanları,
hangi kökenden gelmişlerse gelsinler, “Ne mutlu Türk’üm diyene”,
“Türklük” kazanında kaynaştırmaktır.
Pekâlâ, Canan Arıtman
hanımefendi, “kafatasçı” mıdır? Kesinlikle hayır! Bazıları bu ideale
karşı yanlış şeyler söyleyince, bizler onların, Mustafa Kemal’in
anlamındaki “Türklüklerinden” şüphe ediyor ve “acaba” diye sormak
zorunda kalıyoruz!

Yanlış nerede yapıldı
Pekâlâ, şimdi hedef
aldıkları “Kemal-izm” nedir? Enteller Atatürkçülüğe, doğrudan karşı
çıkmaya henüz cesaret edemedikleri için “Kemalizm” derler! Kurtuluş
Savaşı’nda, yabancılar ve işbirlikçileri, Kuvvayı Milliye’ye “Kemalist
ve Millici” derlerdi! Evet, onların karşısında bizler, sağlı sollu
hepimiz “Kemalist-milliyetçi”, ulusalcıyız. Kafaları boşuna
karıştırmasınlar!
Ama maalesef kafalar karışık. Önceki akşam
televizyonlarda, 2009’u karşılayan sohbet-tartışma programlarında,
malumların, ülkenin geleceği konularında söylediklerini, ibretle, ama
bizimle aynı safta buluşan dostların da, bugünkü duruma ve şimdiki
hallere nasıl geldiğimiz hususundaki değerlendirmelerini de üzülerek
izledim. Galiba nerede yanlış yapıldığının anahtarı da o farklı
değerlendirmelerde! Özellikle, 27 Mayıs Darbesi ve sonuçları, sonra da,
ordu müdahaleleri ve sonraları hususundaki görüşlerde!
Bu
“hallerin” miladı bence 27 Mayıs’ta, sonrasında Yassıada adalet
rezaletinde ve sonra da, bazılarının akademik bakımdan övdükleri 1961
Anayasası... Bu Anayasa, ülkeye bol geldi, isterseniz profesör,
rahmetli Başbakan Nihat Erim’in deyimiyle, “fazla lükstü”...
Bolluğundan “bir cadı kazanı” oluştu ve bunun da içinden 70’li yıllar,
hatta Apoköpeği ve terör çıktı. Ulusalcılar, milliyetçiler ve vatanseverler
olarak bu konuları, objektif olarak değerlendiremez, bir “consensusa”
varamazsak, “Mahşerin süvarileri” karşısında yenik düşeriz!