Flash flash, şok skandal!

“Nedir bu memleketin hali?” eşittir “Nedir bu medyanın hali?”
Başlıktaki
ibareler, çok tirajlı gazetelerimizin internet sitelerinin ve çok
reytingli TV kanallarının haber ve yorum özetleri! “Ergenekon
kapsamında” medyamız yazarları, yorumcuları ve her zamanki şüpheli
sohbetçilerinin şu sırada yazdıkları ve söyledikleri de medyanın hali
pür melali! Objektif bir iletişim profesörü hallerine bakarak bunları
“çaktırırdı”.
Holding medyası; yalakaların, esen rüzgârlara,
holdinglerin çıkarlarına, yüksek maaşlar için ve de kendi
itiraflarıyla “dansöz gibi” yazanların elinde ve yönetiminde. Bunlardan
biri ülkede önemli gelişmeler olurken, başyazısında şarap
koleksiyonundan söz ediyor. Diğeri gazetesinin bir köşesinde,
“Ergenekon” soruşturmalarındaki açık hukuksuzluklara dair haber ve
yorumlar varken aynı günkü gazetede bu hukuksuzlukların örneklerini
veriyor: Daha suçları sabit olmamış insanlar hakkında, “içeriden servis
edilmiş” iddiaları yayımlıyor, tutuklulara yargısız infaz yapılıyor!

Benim kuralım
Benim
kendi gazetecilik kuralım şöyle: Eğer elime, sansasyonel ve benim için
prim yapacak atlatma bir haber geçse, bu haberin ülkemin çıkarlarına
zarar vereceği hususunda en ufak bir “ihtimal” olsa, o haberi
yayımlamam. Vâkıf olduğum devlet sırlarını ne kadar prim getirirse
getirsin, ülke çıkarlarına zarar verebilecegi için, ölsem de
yayımlamam, hiç yayımlamadım da! Tabii, aksi ispat edilmedikçe masum
sayılmaları gereken kişilerin haysiyetlerine dokunmam ve dokunmadım da!

Ama herkes için geçerli olması gereken bu ilkeler “Ergenekon”
kapsamında paspas oldu! Şimdi ülke çıkarlarını gözetenler alay konusu
oldular. “Biz her şeyden önce gazeteciyiz, yazarız, enteliz” diyorlar.
Bıraktım milliyetçi olmalarını, “Türklükten” nasibini almamış bu
kişiler önce T.C.’yi yok etmekte kararlılar. Her şeyden önce “entel
libearaller.”
Bu kadar aleni hukuksuzluklar, adaletsizlikler
oluyor! Nerede insan hakları şampiyonları ve nerede AB kriterleri.
Türk’ten başka herkesin “hakları” var, bu bağlamda!

Markette ne ararsan var!
Gazetecilik
ahlakı -etiği- onları teğet geçmiş. Ve de holding medyası kucak açmış.
Sayın Aydın Doğan’a daha birkaç yıl önce onlardan şikâyet ettiğimde,
bana, “Bizimkisi medya marketi, her çeşitten bulunur” demişti! Her
nasılsa “o çeşit”- yalaka çeşitleri- daha fazla. Haksızlık etmeyeyim; O
gazete ve kanallarda cesur, vatansever ve milliyetçi kalemler,
konuşanlar var, ama “nazar boncukları”, her ihtimale karşı! Rant
balonları düşmesin diye ilk atılacak kum torbaları! Ama yalakalar
çoğunlukta!
Medyada cesur, bağımsız gazeteler, televizyonlar da
var. Ama reytingleri, duyulma imkânları az; çünkü reklam kaynakları,
dağıtım araçları da holdinglerde, holding tekellerinde!
Bu durumda tam bir basın-medya özgürlüğünden söz etmek mümkün mü?
Bunun
cevabı da Ergenekon kapsamında. Medya bu ateşle imtihan ediliyor. Ve
yalakalar bilmiyorlar ki baskılar, haksızlıklar karşısında yeteri kadar
ses çıkarmazlarsa, gün gelir onların da sesleri kısılır!
Bu
ortamda sayıları az da olsa cesur, mücadele veren gazeteler ve yazarlar
var. Ben onlarla iftihar ediyorum. Özellikle ART Kanalı ve kendi
gazetem Yeniçağ, yazarları ve konuşanlarıyla!
ART’nin kuşatma altındaki performansı bir gün basın tarihine altın harflerle yazılacak. Ya Ali Kemaller, Peyam-ı Sabah vb.!
Bana
Amerika’da üniversitede iki şey öğretmişlerdi: Özgür ve bağımsız bir
basın (medya) demokrasinin sigortasıdır. Eğer basın kendine çekidüzen
vermez, kendini kontrol etmezse başkaları kontrol eder ve hizaya sokar!

Cesur yürek
İçeri
aldıkları sevgili “cesur yürek” Mustafa Özbek’i de tutuklamışlar!
Anlaşılıyor ki Cumhuriyet’in bütün kalelerini yıkmakta ve
kahramanlarını sindirmekte kararlılar. Bir “kara kutunun”,
“karadeliğin”, “karabasanın” Cumhuriyeti yıkmasına seyirci mi
kalacağız?.. Türk gençleri, Türk medyası, Türk gazetecileri, Türk
sendikacıları, ülkenin “Cesur yürek”leri “ateşle imtihan” ediliyor!
Derler ki günün en karanlık saatleri sabaha en yakın saatlerdir, ama
“sabahı” uyanırsak görürüz!