Ülkemizde özellikle aydın kesimin sık kullandığı bir sözdür: “Masaya yatırmak” Aydınlar bir araya geldiler mi, günün konusunu masaya yatırırlar ve saatlerce masaya yatırdıkları konuyu inceden inceye (!) tartışırlar.
Bu masaya yatırmak adeta ülkemizde geleneksel oldu. Akla ne geliyorsa, masaya yatırılıyor...
Düşüne biliyor musunuz? Kurtuluş Savaşı bile masaya yatırıldı geçenlerde ! Bana sorarsanız, ki sorulmuyor, aydınları masaya yatırmanın gerektiğini söylerim.
Türkiye`nin sorunlarını masaya yatıran aydınlarımız, bir sonuca varsalar ve sorunlara bir çözüm çıksa için yanmayacak ! Hemen her gün o kadar gereksiz, önem taşımayan konular masaya yatırılıyor ki, onların izleyenleri hem kafaları karışıyor hem de ülke için hayırlı bir sonuç çıkmıyor. Her şeyden önemlisi de bu fındık kabuğunu doldurmayan sözlerle Türkiye`ye zaman kaybettiriliyor.
Hangi konuyu masaya yatırırlarsa yatırsınlar, konu sonunda yatırıldığı gibi masadan kaldırılıyor ! Ne yazık ki, 1923`ün Türkiye`si bu hale getirildi
“Efendim ülkenin ve toplumun kimyası bozuldu” diyor aydınlarımız. Bana sorarsanız, ki sormuyorlar, esasında aydınlarımızın kimyası bozuldu. “Toplumum kimyası bozuldu” diyenler, 11 Kasım 1938`den sonra toplumun kimyasını alt üst edenlerler değiller mi? Devrim ve ilkelerin kimyasını herhalde toplum allak bullak etmedi. Edenler gene o dönemin aydınları değiller mi? Hala da poyatı karıştıran onlar değiller mi?
Ondan sonra kalkıp, yığılmış sorunları masaya yatırmaya kalkıyorlar.
İlk önce, bu sorunların mimarları olanları masaya yatırmak gerekiyor.
Yoksa yanlış mı düşünüyorum?

Dr. Yüksel Cavlak