Eşeğe Gem Vurmayın

Benim ağzım yandı,
Aman siz dikkat edin,
Yalnız layık olan adama hütmet edin.
Ele alçak durmayın, ona hakikat sanır,
Eşeğe gem vutamyın, Kendisini at sanır.
İnsanların kimisi uyuz köpek gibidir,
Kimisi ayı gibi, kimi eşek gibidir,
Tilkiye doğru olmak,
Hakka sövmek gibidir.
Namerdi okşamayın,
Onu bir tokat sanır.
Eşeğe gem vurmayın kendisini at sanır.
Pehpehler, pohpohlarla
Çok itleri at yaptık, uçurduk da göklere
Alkıştan kanat yaptık
Hiç yoktan başımıza
Koca sltanat yaptık,
Üstüne çul vursanız, it onu kanat sanır,
Eşeğe gem vurmayın, kendisini at anır.
İşini uyduranlar, tilki gibi kurnazdır,
Silahı hep yalandır, zekası gayer azdır.
Yalanı tutsanız,
fayda yok utanmazdır.
Yüzüne tükürseniz, onu kalafat sanır,
Eşeğe gem vurmayın, kendisini at sanır.
Gösterme kar da gez de
Kimseye izlerini,
Kıymet bilmeyenlere,
Arz etme cevherini, varlığını belli et,
açmadan her yerini,
Bir hamal kayığını
Sarhoş bilmez, yat sanır,
Eşeğe gem vurmayın, kendisini at sanır.
Sözü yerinde söyle, demiri tavında döv,
Öveceğin adamı iyi tart da öyle öv,
Söveceğin adamın yüzüne tükür de söv,
Yüzüne tükürmezsen, nu iltifat sanır,
Eşeğe gem vurmayın, kendisini at sanır
Namdan Rahmi Karatay (Bursa „937)