Kansere bile çare bulunurken
Dr.Yüksel CAVLAK1 sayfadaki 1 sayfası
Kansere bile çare bulunurken
tarafından Yüksel Cavlak 2010-06-24, 20:35
Kansere bile çare
bulunurken
Yüzyıllar önce ölüme, neden
olan, mikrop veya virus bulunduktan sonra birçok hastalıkların tedavileri
mümkün oldu ve hastalanan insanlar ölümden döndüler. Aynı şekilde, ölüme neden
olan kansere de çareler aranmış ve aranmaktadır. Tamamen sonuç alınamamasına
rağmen, kansere yakalanan insanlar kadere teslim edilmemektedirler.
Yani demek istiyorum ki, 21. yüzyılda kansere bile çare aranırken, gelin
görün ki, Almanya`da Türkçe`ye karşı bir etkili yöntem bulunamamıştır. Almanya`da yaşayan 3 milyona yakın Türk
vatandaşlarının çocuklarının okullarda Türkçe dersi verilmesi için bir sonuca varılamamıştır. Herhalde Türkçe
sorunu, kanser den daha zor olmalı ki, yapılan toplantılar bir sonuç vermiyor !....
Almanya`da basılan gazetelere baktığımızda hep şu başlıkları görürüz:
“Anadil elden gidiyor”
“Türkçe öğrenmemiz yasaklanıyor.”
Türkçe krizi” vs. vs.
Almanya`da sayısız öğretmen dernekleri vardır. Bunun yanı sıra gene
sayısız veli dernekleri faaliyet(!) gösterirler. Bunlarda yetmedi, sayıları eksik
de olsa, Eğitim Ataşeleri mevcuttur. Fakat ne hikmetse Türk çocukları bir türlü
anadillerini öğrenemiyorlar.
Yetkililer, yani “Türkçe elden gidiyor diyenler,sorunu hemen Alman
eğitim sistemine yıkıyorlar ve “Almanlar çocuklarımızın anadilini öğrenmelerine
engel oluyorlar” diyorlar.
Bu madalyonun bir yüzüdür. Diğer yüzüne baktığımızda bambaşka bir tablo
ile karşılaşıyoruz. Bir şöyle düşünelim; Alman yetkilileri “Hayırlısı olsun!
Okullarda Türkçe ikinci dil olarak kabul edildi” desin. Ne güzel bir haber değil
mi ? Sorun bununla bitmiyor ki... O halde Türkçe krizine neden olanlara göz
atmada fayda vardır. Yıllardan
beri kronik hale gelmiş olan bu anadili krizini Prof. Dr. Ali Arayıcı
“Türkiye`den Avrupa`ya Göçün 40 Yılı” kitabından çok güzel dile getirmiş:
1.
Türk
vatandaşlarının kendi kaderleriyler baş başa bırakılması.
2.
Ailelerin hem
eğitim hem anadil konusunda ,halkı olarak, ilgisiz kalmaları.
3.
Kültürlerarası
pedagojik bir formasyonla yetişmeyen öğretmenler.
4.
Devlet gözetimi
altında, yani öğretmenlerin denetlenememesi.
5.
Türkiye`den
gelen öğretmenlerin, gittikleri ülkenin dilini ve kültürünü tam olarak
bilmemeleri.
Bütün bunlar eksik iken, yani alt yapı olmadan, nasıl olacak da Türkçe
krizi ortadan kaldırılacak ? Alt yapı yok, olsa bile bölük pürçük...
Burada çok daha bir önemli konu da, anadilimizi, o ülkenin yetkililerine
bırakmaktır. Bir yabancı, neden ülkesinde yaşayan göçmenlerin çocuklarıyla
ilgilensin ? Mustafa Kemal`in 1922`de söylediği şu sözü eğitim veya anadil
içinde kullanabiliriz.
“Hangi istiklal vardır ki, yabancıların nasihatlarıyla, yabancıların
planlarıyla yükselebilsin?” Basında çıkan bir haber, bu sözün ne kadar doğru
olduğunu göstermektedir. Bremen kentinde Eğitim Senatörlüğü bir karar almış ve
demiş ki: “12 imzayı toplarsanız, okulda Türkçe dersi verilecektir.” 13 imza
toplanmış. Ammma, okul müdürü devreye girmiş ve aileleri, sözde kandırarak,
imzalarını çekmesi için ikna etmiş. “Türkçe elden gidiyor veya Türkçe krizi”
demeden önce, bu imza çekme konusu araştırmalıdır. Araştıran yok!
Suç kimde ? Suç hiç şüphesiz, yıllarca uyuyan ve toplumu hem eğitim hem
anadil konusunda bilgilendirmeyen sivil toplum örgütlerindedir. Demek Mustafa Kemal, çok haklıymış !
Yabancıların desteği ile bu halk ne ilerler ne de anadilini korur... Madem
Alman yetkilleri, okullarda anadili yasak ediyor o zaman kurt hikayesini hemen
hatırlamalıyız: Kurda sormuşlar “senin ensen niye kalın? “Cevabı da çok basit
“Kendi işimi kendim görürüm”
Eğer anadil krizi varsa, Türkçe elden gidiyorsa, her 20 metrede cami
açıp milyonlar harcanacağına, bu para ile eğitim merkezleri açılır, her iki
kültüre ve pedagojik formayona
sahip öğretmenler tutulur ve bu kriz de ortadan kaldırılır.
Herhalde bu adım zor bir adım olmamalıdır.
Dr.Yüksel Cavlak
bulunurken
Yüzyıllar önce ölüme, neden
olan, mikrop veya virus bulunduktan sonra birçok hastalıkların tedavileri
mümkün oldu ve hastalanan insanlar ölümden döndüler. Aynı şekilde, ölüme neden
olan kansere de çareler aranmış ve aranmaktadır. Tamamen sonuç alınamamasına
rağmen, kansere yakalanan insanlar kadere teslim edilmemektedirler.
Yani demek istiyorum ki, 21. yüzyılda kansere bile çare aranırken, gelin
görün ki, Almanya`da Türkçe`ye karşı bir etkili yöntem bulunamamıştır. Almanya`da yaşayan 3 milyona yakın Türk
vatandaşlarının çocuklarının okullarda Türkçe dersi verilmesi için bir sonuca varılamamıştır. Herhalde Türkçe
sorunu, kanser den daha zor olmalı ki, yapılan toplantılar bir sonuç vermiyor !....
Almanya`da basılan gazetelere baktığımızda hep şu başlıkları görürüz:
“Anadil elden gidiyor”
“Türkçe öğrenmemiz yasaklanıyor.”
Türkçe krizi” vs. vs.
Almanya`da sayısız öğretmen dernekleri vardır. Bunun yanı sıra gene
sayısız veli dernekleri faaliyet(!) gösterirler. Bunlarda yetmedi, sayıları eksik
de olsa, Eğitim Ataşeleri mevcuttur. Fakat ne hikmetse Türk çocukları bir türlü
anadillerini öğrenemiyorlar.
Yetkililer, yani “Türkçe elden gidiyor diyenler,sorunu hemen Alman
eğitim sistemine yıkıyorlar ve “Almanlar çocuklarımızın anadilini öğrenmelerine
engel oluyorlar” diyorlar.
Bu madalyonun bir yüzüdür. Diğer yüzüne baktığımızda bambaşka bir tablo
ile karşılaşıyoruz. Bir şöyle düşünelim; Alman yetkilileri “Hayırlısı olsun!
Okullarda Türkçe ikinci dil olarak kabul edildi” desin. Ne güzel bir haber değil
mi ? Sorun bununla bitmiyor ki... O halde Türkçe krizine neden olanlara göz
atmada fayda vardır. Yıllardan
beri kronik hale gelmiş olan bu anadili krizini Prof. Dr. Ali Arayıcı
“Türkiye`den Avrupa`ya Göçün 40 Yılı” kitabından çok güzel dile getirmiş:
1.
Türk
vatandaşlarının kendi kaderleriyler baş başa bırakılması.
2.
Ailelerin hem
eğitim hem anadil konusunda ,halkı olarak, ilgisiz kalmaları.
3.
Kültürlerarası
pedagojik bir formasyonla yetişmeyen öğretmenler.
4.
Devlet gözetimi
altında, yani öğretmenlerin denetlenememesi.
5.
Türkiye`den
gelen öğretmenlerin, gittikleri ülkenin dilini ve kültürünü tam olarak
bilmemeleri.
Bütün bunlar eksik iken, yani alt yapı olmadan, nasıl olacak da Türkçe
krizi ortadan kaldırılacak ? Alt yapı yok, olsa bile bölük pürçük...
Burada çok daha bir önemli konu da, anadilimizi, o ülkenin yetkililerine
bırakmaktır. Bir yabancı, neden ülkesinde yaşayan göçmenlerin çocuklarıyla
ilgilensin ? Mustafa Kemal`in 1922`de söylediği şu sözü eğitim veya anadil
içinde kullanabiliriz.
“Hangi istiklal vardır ki, yabancıların nasihatlarıyla, yabancıların
planlarıyla yükselebilsin?” Basında çıkan bir haber, bu sözün ne kadar doğru
olduğunu göstermektedir. Bremen kentinde Eğitim Senatörlüğü bir karar almış ve
demiş ki: “12 imzayı toplarsanız, okulda Türkçe dersi verilecektir.” 13 imza
toplanmış. Ammma, okul müdürü devreye girmiş ve aileleri, sözde kandırarak,
imzalarını çekmesi için ikna etmiş. “Türkçe elden gidiyor veya Türkçe krizi”
demeden önce, bu imza çekme konusu araştırmalıdır. Araştıran yok!
Suç kimde ? Suç hiç şüphesiz, yıllarca uyuyan ve toplumu hem eğitim hem
anadil konusunda bilgilendirmeyen sivil toplum örgütlerindedir. Demek Mustafa Kemal, çok haklıymış !
Yabancıların desteği ile bu halk ne ilerler ne de anadilini korur... Madem
Alman yetkilleri, okullarda anadili yasak ediyor o zaman kurt hikayesini hemen
hatırlamalıyız: Kurda sormuşlar “senin ensen niye kalın? “Cevabı da çok basit
“Kendi işimi kendim görürüm”
Eğer anadil krizi varsa, Türkçe elden gidiyorsa, her 20 metrede cami
açıp milyonlar harcanacağına, bu para ile eğitim merkezleri açılır, her iki
kültüre ve pedagojik formayona
sahip öğretmenler tutulur ve bu kriz de ortadan kaldırılır.
Herhalde bu adım zor bir adım olmamalıdır.
Dr.Yüksel Cavlak
Yüksel Cavlak- YAKUT ÜYE
-
Mesaj Sayısı : 370
Yaş : 89
ŞEHİR : Recklinghausen
Meslek : doktor
Öğrenim Durumu : üniversite
Aldığı Teşekkür : 485
Kayıt tarihi : 16/05/08
Similar topics1 sayfadaki 1 sayfası
Bu forumun müsaadesi var:
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz