Ergenekon çıkmazı
Can ATAKLI1 sayfadaki 1 sayfası
Ergenekon çıkmazı
tarafından Can ATAKLI 2008-12-17, 10:36
Ergenekon çıkmazı
Ergenekon
davasında, en önemli sanık Veli Küçük’ün ifade vermesiyle yepyeni bir
dönem başladı. Veli Küçük ifadesinde “Devletin bana komplo kuracağını
hiç beklemiyordum” dedi.
Bu sözler bence çok önemli. Önemi de Ergenekon davasının seyrini çıkmaza sokacak olmasından geliyor bence.
Şimdi
hiçbir ön yargım olmadan ve okurlardan da yanlış bir değerlendirme
yapmamalarını özellikle bekleyerek bir konuya açıklık getirmek ve
sorgulamak istiyorum.
Her devletin olduğu gibi Türkiye’nin de,
bizzat devlet organları tarafından onaylanan, planlanan ve konumu
gereği gizli kalmasına karar verilen “yasa ve hukuk dışı” eylem ve
operasyonlar yaptığı bilinmeyen bir gerçek değil.
ABD’nin CIA’sı, İngilizlerin MI6’sı, İsrail’in MOSSAD’ı her zaman ve her ülkede “devlet onayıyla” gizli operasyonlar yapar.
Türkiye’nin de bunu hiç yapmadığını kimse savunamaz. Türkiye de mutlaka yapmıştır ve belki yapmaya da devam ediyordur.
Şimdi
tekrar ısrarla söylemek istiyorum bunları ne savunuyor ne haklı
görüyorum, ama bir realite olduğunu da kabul etmemiz gerek.
Ergenekon
davasıyla birlikte, geçmişte yaşadığımız kimi yasa ve hukuk dışı
operasyonları da ortaya koymak ve bunlarla hesaplaşmak istiyoruz.
Ancak
sorun şurada: Geçmişte yaşanmış olayların hangileri bizzat dönemin
devlet yönetiminin bilgi ve onayı ile ama gizli olarak
gerçekleştirildi, hangileri devletten aldıkları gücü kendi çıkarı için
kullananlar tarafından yapıldı?
Veli Küçük ve isimleri geçen
bazı kişilerin, devletin bilgisi, onayı altında ve gizli olarak bazı
operasyonlar yapmış olmaları ihtimali çok yüksek.
Ayrıca sadece
Veli Küçük değil, belki şu anda adını bile hiç duymadığımız pek çok
devlet görevlisi bu operasyonların içinde yer aldı.
Ergenekon
davasının açmazı bana göre burada. Devletin bilgisi ve onayı ile
yapılan kimi gizli operasyonlarla kimilerinin görev başındayken ya da
görevlerinden sonra karıştıkları yasa dışı operasyonlar ayrılmadan
hesap sorulmaya kalkılırsa, hem işin içinden çıkılamayabilinir hem de
bazı Ergenekon sanıkları bu davadan birer “kahraman” olarak ayrılabilir.
İktidar
gücünü hesaplaşma aracı olarak kullanmak isteyenler, akıllarına gelen
her “kötü” olayı Ergenekon’a mal etmeye çalışarak bir yandan kafaları
karıştırırken bir yandan da korku imparatorluğunun sınırlarını
geliştirmeye çalışıyor. Adalet bu oyuna gelirse Ergenekon’dan hiçbir
sonuç alamayacağımızı söylemek yanlış olmaz.
***
Yoksa Bush’un dublörü müydü?
Bütün dünya Bush’a ayakkabı fırlatan televizyon muhabirini konuşuyor ama benim aklım hâlâ Başkan’ın inanılmaz refleksinde.
8
yıllık başkanlığı süresince Bush’un bu kadar atik ve çevik bir kişi
olduğunu düşündürecek hiçbir görüntüsünü izlememiştim. Bush, “üzerinden
düşemez” denilen ’Ginger’dan bile düşmeyi başarmıştı, çevik ve atik
olmadığı için. Hele, sanıyorum herkesin hafızalarındadır, 11 Eylül
saldırısını haber vermişti bir görevli ve Başkan Bush dakikalarca
kılını bile kıpırdatmamıştı. Ayrıca 8 yıl boyunca Amerikan medyasında
Başkan’ın zekâsı ve algılama hızı ile ilgili espriler yapıldı.
Ama
pabuç fırlatma olayında Bush öylesine çabuk davrandı ve iki pabucun da
isabet şansını öyle savuşturdu ki, şaşırmamak elde değildi.
“O
halde” diyorum kendi kendime “Acaba ayakkabı fırlatılan adam Bush’un
dublörü müydü?” Bana çok mantıklı geliyor. Çünkü terör saldırılarına
karşı Amerika’da ve başka ülkelerde başkan konumundaki kişilere çok
benzeyen kişilerin bulunduğunu ve gerektiğinde bu kişilerin başkanların
yerine geçtiğini biliyoruz. Bush’un görev süresi bitmiş, tekrar seçilme
durumu yok. Ayrıca görev günlerinin sonunda. Yani Başkan olarak da
önemli bir karar alması en azından Amerikan demokrasi anlayışı
açısından mümkün değil.
Bu durumda Bush’un canını tehlikeye
atmak istememesi bana çok doğal geliyor. Irak ya da Afganistan’da bir
kaza kurşununa uğrayıp ölmektense, dublörünü gönderip kendisi emeklilik
günlerinin planını yapmaya devam edebilir.
Tabii dublör ya da
değil, Başkan Bush’un 8 yıllık icraatı sonunda sanıyorum akıllarda
kalacak tek “sevimli” davranışı ayakkabıyı savuşturması olacaktır.
***
Hayra alamet değil
Kilo
kilo yesem de doyamadığım iki meyve var. Biri erik diğeri de kiraz. Bu
iki meyvenin en kötü yanı, sadece mevsiminde yiyebilmeniz. Diğer
meyveler iyi kötü her mevsim bulunuyor da erik ve kiraz öyle değil.
Gerçi ithal edilenler var. Ama çok pahalı. Kiraz neyse ki bizdeki gibi ama can eriği başka yerde yok.
Eriğe
olan düşkünlüğümü iyi bilen sevgili dostumuz Arsen Gürzap bayramda
“Sana bir sürprizim var, ama iyi mi kötü mü bilemiyorum” dedi.
Sonra
da çantasından bir torba çıkardı. İçinde 10-15 tane yeşil erik,
bildiğimiz yeşil erik. Ama hani daha olmadan toplananlar vardır,
vişneden bile küçük boyda, aynen öyle.
“Biliyor musun bunu
nereden topladım” dedi Arsen Gürzap, “Bayramdan önce gittiğim Şile’den.
Hem de kendi ellerimle, ağacın dalından.”
O vişne büyüklüğündeki
eriklerin çekirdekleri tam olmuştu, dişinizle kırmaya kalksanız
kıramazsınız. Aralık ayındayız, bırakın eriklerin çiçek açmasını daha
yapraklarını yeni döktü. Ama her nasılsa bu ağaç çiçek açmış, erik
vermiş, üstelik çekirdekleri de oluşmuş. Hiç de hayra alamet değil.
İklimler bu kadar mı bozuldu, küresel ısınma bu kadar mı etkili olmaya
başladı acaba?
***
Yaşayanlar için umut her zaman vardır. Umutsuzluk, ölüler içindir.
Theokritos
***
Doktorculuk
Fıkra
Yıldırım Tuna’dan geldi: Kızının komşunun oğlu ile doktorculuk
oynadığını öğrenen anne dehşet içinde çocuğun kulağına yapıştığı gibi
doğru oğlanı annesine götürmüş.
“Bu yaşta doktorculuk oynamaları
çok doğal” demiş oğlanın annesi, “Bu oyunla birbirlerinin cinsel
farklılıklarını keşfediyorlar.”
Kızın öfkeli annesi, “Ne cinselliği ne farklılığı kardeşim!” diye cevap vermiş, “Oğlunuz kızımın apandisitini almış!”
Ergenekon
davasında, en önemli sanık Veli Küçük’ün ifade vermesiyle yepyeni bir
dönem başladı. Veli Küçük ifadesinde “Devletin bana komplo kuracağını
hiç beklemiyordum” dedi.
Bu sözler bence çok önemli. Önemi de Ergenekon davasının seyrini çıkmaza sokacak olmasından geliyor bence.
Şimdi
hiçbir ön yargım olmadan ve okurlardan da yanlış bir değerlendirme
yapmamalarını özellikle bekleyerek bir konuya açıklık getirmek ve
sorgulamak istiyorum.
Her devletin olduğu gibi Türkiye’nin de,
bizzat devlet organları tarafından onaylanan, planlanan ve konumu
gereği gizli kalmasına karar verilen “yasa ve hukuk dışı” eylem ve
operasyonlar yaptığı bilinmeyen bir gerçek değil.
ABD’nin CIA’sı, İngilizlerin MI6’sı, İsrail’in MOSSAD’ı her zaman ve her ülkede “devlet onayıyla” gizli operasyonlar yapar.
Türkiye’nin de bunu hiç yapmadığını kimse savunamaz. Türkiye de mutlaka yapmıştır ve belki yapmaya da devam ediyordur.
Şimdi
tekrar ısrarla söylemek istiyorum bunları ne savunuyor ne haklı
görüyorum, ama bir realite olduğunu da kabul etmemiz gerek.
Ergenekon
davasıyla birlikte, geçmişte yaşadığımız kimi yasa ve hukuk dışı
operasyonları da ortaya koymak ve bunlarla hesaplaşmak istiyoruz.
Ancak
sorun şurada: Geçmişte yaşanmış olayların hangileri bizzat dönemin
devlet yönetiminin bilgi ve onayı ile ama gizli olarak
gerçekleştirildi, hangileri devletten aldıkları gücü kendi çıkarı için
kullananlar tarafından yapıldı?
Veli Küçük ve isimleri geçen
bazı kişilerin, devletin bilgisi, onayı altında ve gizli olarak bazı
operasyonlar yapmış olmaları ihtimali çok yüksek.
Ayrıca sadece
Veli Küçük değil, belki şu anda adını bile hiç duymadığımız pek çok
devlet görevlisi bu operasyonların içinde yer aldı.
Ergenekon
davasının açmazı bana göre burada. Devletin bilgisi ve onayı ile
yapılan kimi gizli operasyonlarla kimilerinin görev başındayken ya da
görevlerinden sonra karıştıkları yasa dışı operasyonlar ayrılmadan
hesap sorulmaya kalkılırsa, hem işin içinden çıkılamayabilinir hem de
bazı Ergenekon sanıkları bu davadan birer “kahraman” olarak ayrılabilir.
İktidar
gücünü hesaplaşma aracı olarak kullanmak isteyenler, akıllarına gelen
her “kötü” olayı Ergenekon’a mal etmeye çalışarak bir yandan kafaları
karıştırırken bir yandan da korku imparatorluğunun sınırlarını
geliştirmeye çalışıyor. Adalet bu oyuna gelirse Ergenekon’dan hiçbir
sonuç alamayacağımızı söylemek yanlış olmaz.
***
Yoksa Bush’un dublörü müydü?
Bütün dünya Bush’a ayakkabı fırlatan televizyon muhabirini konuşuyor ama benim aklım hâlâ Başkan’ın inanılmaz refleksinde.
8
yıllık başkanlığı süresince Bush’un bu kadar atik ve çevik bir kişi
olduğunu düşündürecek hiçbir görüntüsünü izlememiştim. Bush, “üzerinden
düşemez” denilen ’Ginger’dan bile düşmeyi başarmıştı, çevik ve atik
olmadığı için. Hele, sanıyorum herkesin hafızalarındadır, 11 Eylül
saldırısını haber vermişti bir görevli ve Başkan Bush dakikalarca
kılını bile kıpırdatmamıştı. Ayrıca 8 yıl boyunca Amerikan medyasında
Başkan’ın zekâsı ve algılama hızı ile ilgili espriler yapıldı.
Ama
pabuç fırlatma olayında Bush öylesine çabuk davrandı ve iki pabucun da
isabet şansını öyle savuşturdu ki, şaşırmamak elde değildi.
“O
halde” diyorum kendi kendime “Acaba ayakkabı fırlatılan adam Bush’un
dublörü müydü?” Bana çok mantıklı geliyor. Çünkü terör saldırılarına
karşı Amerika’da ve başka ülkelerde başkan konumundaki kişilere çok
benzeyen kişilerin bulunduğunu ve gerektiğinde bu kişilerin başkanların
yerine geçtiğini biliyoruz. Bush’un görev süresi bitmiş, tekrar seçilme
durumu yok. Ayrıca görev günlerinin sonunda. Yani Başkan olarak da
önemli bir karar alması en azından Amerikan demokrasi anlayışı
açısından mümkün değil.
Bu durumda Bush’un canını tehlikeye
atmak istememesi bana çok doğal geliyor. Irak ya da Afganistan’da bir
kaza kurşununa uğrayıp ölmektense, dublörünü gönderip kendisi emeklilik
günlerinin planını yapmaya devam edebilir.
Tabii dublör ya da
değil, Başkan Bush’un 8 yıllık icraatı sonunda sanıyorum akıllarda
kalacak tek “sevimli” davranışı ayakkabıyı savuşturması olacaktır.
***
Hayra alamet değil
Kilo
kilo yesem de doyamadığım iki meyve var. Biri erik diğeri de kiraz. Bu
iki meyvenin en kötü yanı, sadece mevsiminde yiyebilmeniz. Diğer
meyveler iyi kötü her mevsim bulunuyor da erik ve kiraz öyle değil.
Gerçi ithal edilenler var. Ama çok pahalı. Kiraz neyse ki bizdeki gibi ama can eriği başka yerde yok.
Eriğe
olan düşkünlüğümü iyi bilen sevgili dostumuz Arsen Gürzap bayramda
“Sana bir sürprizim var, ama iyi mi kötü mü bilemiyorum” dedi.
Sonra
da çantasından bir torba çıkardı. İçinde 10-15 tane yeşil erik,
bildiğimiz yeşil erik. Ama hani daha olmadan toplananlar vardır,
vişneden bile küçük boyda, aynen öyle.
“Biliyor musun bunu
nereden topladım” dedi Arsen Gürzap, “Bayramdan önce gittiğim Şile’den.
Hem de kendi ellerimle, ağacın dalından.”
O vişne büyüklüğündeki
eriklerin çekirdekleri tam olmuştu, dişinizle kırmaya kalksanız
kıramazsınız. Aralık ayındayız, bırakın eriklerin çiçek açmasını daha
yapraklarını yeni döktü. Ama her nasılsa bu ağaç çiçek açmış, erik
vermiş, üstelik çekirdekleri de oluşmuş. Hiç de hayra alamet değil.
İklimler bu kadar mı bozuldu, küresel ısınma bu kadar mı etkili olmaya
başladı acaba?
***
Yaşayanlar için umut her zaman vardır. Umutsuzluk, ölüler içindir.
Theokritos
***
Doktorculuk
Fıkra
Yıldırım Tuna’dan geldi: Kızının komşunun oğlu ile doktorculuk
oynadığını öğrenen anne dehşet içinde çocuğun kulağına yapıştığı gibi
doğru oğlanı annesine götürmüş.
“Bu yaşta doktorculuk oynamaları
çok doğal” demiş oğlanın annesi, “Bu oyunla birbirlerinin cinsel
farklılıklarını keşfediyorlar.”
Kızın öfkeli annesi, “Ne cinselliği ne farklılığı kardeşim!” diye cevap vermiş, “Oğlunuz kızımın apandisitini almış!”
Can ATAKLI- ALTIN ÜYE
-
Mesaj Sayısı : 158
Yaş : 68
ŞEHİR : Türkiye
Meslek : Gazeteci
Öğrenim Durumu : Yüksek
Aldığı Teşekkür : 20
Kayıt tarihi : 05/06/08
1 sayfadaki 1 sayfası
Bu forumun müsaadesi var:
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz