6 milyon fazla seçmen var peki yazılmayanların sayısı kaç?
Can ATAKLI1 sayfadaki 1 sayfası
6 milyon fazla seçmen var peki yazılmayanların sayısı kaç?
tarafından Can ATAKLI 2009-01-17, 09:35
6 milyon fazla seçmen var peki yazılmayanların sayısı kaç?
Bu işin artık bir “skandal” olduğunu kabullenmek zorundayız. Bir yılda
“oluşan” 6 milyon seçmeni Yüksek Seçim Kurulu ve AKP’liler dışında
kimse savunamıyor ve mantıklı bir zemine oturtamıyor.
Yargının
elinden alınarak “Adres bildirimine göre” ve “devlet memurları
tarafından” düzenlenen seçim kütükleri üzerindeki şaibenin kalkması çok
zor görünüyor.
İki gün önce yazdığım yazıda Ümraniye Aşağı
Dudullu Mahallesi’ne bağlı bir sitedeki bazı blokların tümüyle “yok
göründüğünü” anlatmıştım.
Bu, sadece bu köşede yayınlanan bir
örnek. Günlerdir pek çok TV kanalında “hiç yazılmayan” evlerle veya
aynı dairede oturuyor görünen birkaç aile ile ilgili haberleri
izliyorsunuz.
Muhalefet ve vatandaşlar istedikleri kadar bu
skandalı anlatmaya çalışsınlar Yüksek Seçim Kurulu, Nuh diyor peygamber
demiyor. “Gidin nüfus müdürlüklerine, hatayı düzelttirin” demekle
yetiniyor.
Oysa seçmen kütüklerinde kendisini bulamayanları
nasıl bir maratonun beklediğini de biliyoruz. Ki buna rağmen pek çok
duyarlı vatandaş her türlü zorluğu göğüsleyerek seçmen kütüklerindeki
yerini almak için çabalıyor.
Ancak bu noktada insanın aklına
başka bir şey daha takılıyor. 6 milyon yeni seçmen olduğunun
açıklanmasına rağmen, kaç kişinin hiç yazılmadığını tam olarak
bilemiyoruz. Ülkenin her yerinden “Adımı listelerde bulamadım”
şikâyetleri geliyor. Bu sayı kaçtır, ne kadar vatandaş ister kasıt
ister yazım hatası nedeniyle kütüklerde yer almamakta ve adını
yazdırabilmek için zor bir yola sokulmaktadır?
Bu arada en
azından bizlere ulaşan haberlere göre “hiç yazılmayan” seçmenlerin
ortak bir özelliği var. O da “potansiyel olarak” AKP’ye oy vermeyeceği
düşünülen vatandaşlar olmaları.
Örneğin benim yazdığım Ümraniye
olayında, kaybolan bloklarda oturanların AKP’ye pek sıcak bakmadıkları
ve bu bloklardan AKP’ye çok az oy çıkabileceği belirtiliyor. Diğer
medyadaki haberlere bakıyorum, onlarda da aynı ortak özellik var.
Bu
durumda AKP’nin kendisine bağlı yerel yönetimleri çok iyi çalıştırdığı,
AKP’ye oy verme eğiliminde olmayanları aşağı yukarı saptadığı ve her
nedense “kaybolan seçmenlerin” hep bu kesimden çıktığı şüphesi
derinleşiyor.
*****
Eli kolu bağlı başkan
Başbakan
Erdoğan yılbaşından bu yana birer ikişer gün arayla partisinin yerel
yönetici adaylarını açıklıyor. Bunun için büyük toplantılar
düzenleniyor ve ne kadar haber kanalı varsa bu açıklamalar canlı olarak
yayınlanıyor.
Erdoğan bu aday açıklama törenlerini en az 10
haber kanalı canlı yayınladığı için çok ciddi bir seçim propagandasına
dönüştürmeyi başarıyor.
Bu canlı yayınlarda Erdoğan çok önemli
bir durumu da gözler önüne seriyor. Partilerine ait belediyeleri tek
tek sayıp yaptıkları hizmetleri anlatıyor ama bütün bunların “merkezi
otoritenin, yani hükümetin bu belediyelere destek olmasına” bağlıyor.
Erdoğan’ı
dinlediğimde şu kanıya varıyorum: “Tamam, Gaziantep’te çok güzel işler
yapılmış, ama eğer bu belediye hükümette AKP olmasaymış hiçbir şey
yapamazmış. Tamam, Adana’ya büyük yatırımlar gitmiş. Ama hükümet AKP’de
olmasaymış bunların hiçbiri gitmeyecekmiş.”
Kısacası Erdoğan
belediyelerin tüm hizmetlerini aslında kendisinin yaptığını anlatıyor
bu canlı yayınlarda. Demek ki şu söylenmek isteniyor: “Eğer seçeceğiniz
belediye başkanı bizden olmazsa, hizmeti unutun.” İzmir bunun güzel
örneğidir.
Tabii bu tavır Özal’ın 1989’da yaptığını hatırlatıyor
ister istemez. Özal o yerel seçimde verdiği gazete ilanlarında ANAP’lı
olmayan belediye başkanlarını eli kolu bağlı olarak tasvir etmişti.
Bu “cin” propagandaya halk tepki gösterdi ve pek çok yerde “kesin favori” olan ANAP yerine başka partilere oy verdi.
*****
Bu artık ayıptır
Ne
olduğu, kime çalıştığı bilinmeyen, sıfatı konusunda hiçbir ipucu bile
olmayan bir adam aylardır TV ekranlarından, gazete sayfalarından
herkese çamur atıyor. Ortada hiçbir kanıt belge olmadan insanları
yabancı ülkelerin gizli servis elemanı olmakla suçluyor, ana muhalefet
partisinin hırsızlar ordusu olduğunu ileri sürüyor, elindeki bazı
kasetleri “yayınlatacakları!” şantajını yapıyor.
Medyamız ise
önüne gelene mikrofon uzatıp “Bu iddialarla ilgili ne düşünüyorsunuz,
bu açıklamalar sonucunda süreç nasıl işler?” diye soru soruyor.
Bunu
bana da soranlara artık şunu söylüyorum: “Bu çok ayıp bir hale geldi.
Hiçbir sıfatı olmayan bir adamın söylediklerini doğru kabul edip, adı
geçenler üzerinde spekülasyonlar üretmeyi lütfen artık bir kenara
bırakın. Tam tersine çeteleri ortaya çıkarmak istiyorsak bu tip
magazinel şovları elimizin tersiyle itip gerçeği ortaya çıkarmak için
bilgi ve belgelere yönelelim. Ortada hiçbir bilgi ve belge olmadan bir
adımın sözlerini doğru kabul etmek, bundan korkuya kapılmak hepimizin
ortak ayıbıdır. Gün korkma, sinme, çekinme günü değil, bu çirkin
oyunları ortaya çıkarma, cesurca konuşma ve araştırma günüdür.”
Bu
arada bu ne idüğü belirsiz kişiyi, parasını kamunun ödediği devlet
televizyonuna çıkarmak ve tam 4 saat konuşturmak asla habercilikle
açıklanamaz. Bu kurumun Genel Müdürü mutlaka istifa etmelidir. Onu
oraya atayanların da sorumluluğunu ve müdahale etmelerinin zorunluluk
haline geldiğini de hatırlatmak isterim.
*****
Bisküvi
Fıkra
Yıldırım Tuna’dan: Adam kendini psikiyatristin koltuğuna atıp “Yardım
et doktor” demiş, “Kendisimi bisküvi zannediyorum! Bu konuda ne
düşünüyorsunuz?”
Ardından doktorla konuşma başlamış:
- Kare misiniz?
- Evet.
- Üzerinizde bir sürü delik var mı?..
- Evet... Evet...
- İncecik tuz tanecikleri üzerinize serpili mi?..
- Evet, evet, evet..!
- İşte şimdi saçmaladınız. Siz bisküvi değil, resmen bir tuzlu krakersiniz!
*****
Hiçbir şey ayağınıza gelmez; en azından iyi olan hiçbir şey. Gidip almanız gerekir.
Charles Buxton
Bu işin artık bir “skandal” olduğunu kabullenmek zorundayız. Bir yılda
“oluşan” 6 milyon seçmeni Yüksek Seçim Kurulu ve AKP’liler dışında
kimse savunamıyor ve mantıklı bir zemine oturtamıyor.
Yargının
elinden alınarak “Adres bildirimine göre” ve “devlet memurları
tarafından” düzenlenen seçim kütükleri üzerindeki şaibenin kalkması çok
zor görünüyor.
İki gün önce yazdığım yazıda Ümraniye Aşağı
Dudullu Mahallesi’ne bağlı bir sitedeki bazı blokların tümüyle “yok
göründüğünü” anlatmıştım.
Bu, sadece bu köşede yayınlanan bir
örnek. Günlerdir pek çok TV kanalında “hiç yazılmayan” evlerle veya
aynı dairede oturuyor görünen birkaç aile ile ilgili haberleri
izliyorsunuz.
Muhalefet ve vatandaşlar istedikleri kadar bu
skandalı anlatmaya çalışsınlar Yüksek Seçim Kurulu, Nuh diyor peygamber
demiyor. “Gidin nüfus müdürlüklerine, hatayı düzelttirin” demekle
yetiniyor.
Oysa seçmen kütüklerinde kendisini bulamayanları
nasıl bir maratonun beklediğini de biliyoruz. Ki buna rağmen pek çok
duyarlı vatandaş her türlü zorluğu göğüsleyerek seçmen kütüklerindeki
yerini almak için çabalıyor.
Ancak bu noktada insanın aklına
başka bir şey daha takılıyor. 6 milyon yeni seçmen olduğunun
açıklanmasına rağmen, kaç kişinin hiç yazılmadığını tam olarak
bilemiyoruz. Ülkenin her yerinden “Adımı listelerde bulamadım”
şikâyetleri geliyor. Bu sayı kaçtır, ne kadar vatandaş ister kasıt
ister yazım hatası nedeniyle kütüklerde yer almamakta ve adını
yazdırabilmek için zor bir yola sokulmaktadır?
Bu arada en
azından bizlere ulaşan haberlere göre “hiç yazılmayan” seçmenlerin
ortak bir özelliği var. O da “potansiyel olarak” AKP’ye oy vermeyeceği
düşünülen vatandaşlar olmaları.
Örneğin benim yazdığım Ümraniye
olayında, kaybolan bloklarda oturanların AKP’ye pek sıcak bakmadıkları
ve bu bloklardan AKP’ye çok az oy çıkabileceği belirtiliyor. Diğer
medyadaki haberlere bakıyorum, onlarda da aynı ortak özellik var.
Bu
durumda AKP’nin kendisine bağlı yerel yönetimleri çok iyi çalıştırdığı,
AKP’ye oy verme eğiliminde olmayanları aşağı yukarı saptadığı ve her
nedense “kaybolan seçmenlerin” hep bu kesimden çıktığı şüphesi
derinleşiyor.
*****
Eli kolu bağlı başkan
Başbakan
Erdoğan yılbaşından bu yana birer ikişer gün arayla partisinin yerel
yönetici adaylarını açıklıyor. Bunun için büyük toplantılar
düzenleniyor ve ne kadar haber kanalı varsa bu açıklamalar canlı olarak
yayınlanıyor.
Erdoğan bu aday açıklama törenlerini en az 10
haber kanalı canlı yayınladığı için çok ciddi bir seçim propagandasına
dönüştürmeyi başarıyor.
Bu canlı yayınlarda Erdoğan çok önemli
bir durumu da gözler önüne seriyor. Partilerine ait belediyeleri tek
tek sayıp yaptıkları hizmetleri anlatıyor ama bütün bunların “merkezi
otoritenin, yani hükümetin bu belediyelere destek olmasına” bağlıyor.
Erdoğan’ı
dinlediğimde şu kanıya varıyorum: “Tamam, Gaziantep’te çok güzel işler
yapılmış, ama eğer bu belediye hükümette AKP olmasaymış hiçbir şey
yapamazmış. Tamam, Adana’ya büyük yatırımlar gitmiş. Ama hükümet AKP’de
olmasaymış bunların hiçbiri gitmeyecekmiş.”
Kısacası Erdoğan
belediyelerin tüm hizmetlerini aslında kendisinin yaptığını anlatıyor
bu canlı yayınlarda. Demek ki şu söylenmek isteniyor: “Eğer seçeceğiniz
belediye başkanı bizden olmazsa, hizmeti unutun.” İzmir bunun güzel
örneğidir.
Tabii bu tavır Özal’ın 1989’da yaptığını hatırlatıyor
ister istemez. Özal o yerel seçimde verdiği gazete ilanlarında ANAP’lı
olmayan belediye başkanlarını eli kolu bağlı olarak tasvir etmişti.
Bu “cin” propagandaya halk tepki gösterdi ve pek çok yerde “kesin favori” olan ANAP yerine başka partilere oy verdi.
*****
Bu artık ayıptır
Ne
olduğu, kime çalıştığı bilinmeyen, sıfatı konusunda hiçbir ipucu bile
olmayan bir adam aylardır TV ekranlarından, gazete sayfalarından
herkese çamur atıyor. Ortada hiçbir kanıt belge olmadan insanları
yabancı ülkelerin gizli servis elemanı olmakla suçluyor, ana muhalefet
partisinin hırsızlar ordusu olduğunu ileri sürüyor, elindeki bazı
kasetleri “yayınlatacakları!” şantajını yapıyor.
Medyamız ise
önüne gelene mikrofon uzatıp “Bu iddialarla ilgili ne düşünüyorsunuz,
bu açıklamalar sonucunda süreç nasıl işler?” diye soru soruyor.
Bunu
bana da soranlara artık şunu söylüyorum: “Bu çok ayıp bir hale geldi.
Hiçbir sıfatı olmayan bir adamın söylediklerini doğru kabul edip, adı
geçenler üzerinde spekülasyonlar üretmeyi lütfen artık bir kenara
bırakın. Tam tersine çeteleri ortaya çıkarmak istiyorsak bu tip
magazinel şovları elimizin tersiyle itip gerçeği ortaya çıkarmak için
bilgi ve belgelere yönelelim. Ortada hiçbir bilgi ve belge olmadan bir
adımın sözlerini doğru kabul etmek, bundan korkuya kapılmak hepimizin
ortak ayıbıdır. Gün korkma, sinme, çekinme günü değil, bu çirkin
oyunları ortaya çıkarma, cesurca konuşma ve araştırma günüdür.”
Bu
arada bu ne idüğü belirsiz kişiyi, parasını kamunun ödediği devlet
televizyonuna çıkarmak ve tam 4 saat konuşturmak asla habercilikle
açıklanamaz. Bu kurumun Genel Müdürü mutlaka istifa etmelidir. Onu
oraya atayanların da sorumluluğunu ve müdahale etmelerinin zorunluluk
haline geldiğini de hatırlatmak isterim.
*****
Bisküvi
Fıkra
Yıldırım Tuna’dan: Adam kendini psikiyatristin koltuğuna atıp “Yardım
et doktor” demiş, “Kendisimi bisküvi zannediyorum! Bu konuda ne
düşünüyorsunuz?”
Ardından doktorla konuşma başlamış:
- Kare misiniz?
- Evet.
- Üzerinizde bir sürü delik var mı?..
- Evet... Evet...
- İncecik tuz tanecikleri üzerinize serpili mi?..
- Evet, evet, evet..!
- İşte şimdi saçmaladınız. Siz bisküvi değil, resmen bir tuzlu krakersiniz!
*****
Hiçbir şey ayağınıza gelmez; en azından iyi olan hiçbir şey. Gidip almanız gerekir.
Charles Buxton
Can ATAKLI- ALTIN ÜYE
-
Mesaj Sayısı : 158
Yaş : 68
ŞEHİR : Türkiye
Meslek : Gazeteci
Öğrenim Durumu : Yüksek
Aldığı Teşekkür : 20
Kayıt tarihi : 05/06/08
1 sayfadaki 1 sayfası
Bu forumun müsaadesi var:
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz