Hırslı olmak veya açgözlülük

Hırs yani açgözlülük, insanoğlunun ezeli baş belasıdır. Bu açgözlülük, insana binşerce yıl önce iki ayağı üzerine bastığı andan itibaren kanına girmiş, genine yapışmıştır. Bu hırs denen şey, kendisini ya parada ya malda ya da koltukta gösterir. Kimileri mala mülke doymazlar kimileri odalar dolusu paraları vardır “para para” diye çırpınıp dururlar. Kimleri de koltuk hırsına bağımlı olmuşlardır, koltuktan değil ayrılmak kalkmak bile istemezler. Bazılarında da para, mal mülk ve koltuk hırsı vardır ki, ölümü göze alırlar da bunlardan vazgeçmezler.
Bu yazıda anlatmak istediğim bu tipler dışında, daha ziyade azına ikna olmayıp daha çok isteyenler ve sonunda azını bile alamayanlardır.
Magazin haberler ve eğlencelerle dolu Türk televizonlarının birinde her akşam “Var mısın yok musun?” programı sunuluyor. Programa katılanların hemen hepsi feleğin tokadını yemiş insanlar. Kutuları açıtırıp birkaç kuruş almak için çırpınıp duruyorlar. Bir şans oyunu olan bu programda, kutuda kaç para var diye matematiksel hesaplarlar yapılıyor, kutu ile kişi arasındaki elektriklenmenin derecesi soruluyor.
Onlar kutudaki paranın ağırlığının hesabını yapa dursunlar, araya giren reklamlarla milyarlar kazanıyor televizyon kanalının sahibi...
İşin diğer acıklı ve hüzünlü bir yanı da, içinde yüksek miktarda para bulunan kişi, özel hayatını bütün çıplaklığı ile ortaya döküyor. Ve fark edemiyor ki, kendi sırtından başkaları malı götürüyor.
Sunulan bu programda hem gözyaşı hem kahkaha ve hem de açgözlülük var. Yüksek paraya ulaşmak için anlamsız derecede kafa yoran kişiye, oyunun kuralı böyle olsa gerek, bir teklif geliyor. Diyelim ki, teklif 250 bin lira. Açılmaya kutuların birinde de bir tane 500 bin lira var. Kutudaki 500 bin lirayı almak isteyen kişi, şasının çok düşük olmasını bile bile, 250 bin liralık teklifi redddediyor. Ve tabi ki, sonunda bulgura giderken evdeki pirinçten olan kişi çok küçük bir miktar almak zorunda kalıyor. Açgözlülüğün tipik bir örneği ! Kişi kendisini o kadar kaptırmış ki, kendisine teklif edilen paranın kutudaki paranın yarısı olduğunu göremiyor ve sonuna kadar “oyuna devam” diyor....
Sonuç:
Amerikan`dan yola çıkan bu oyun, Türkiye`de reyting uğruna dejenere edilerek halka sunuluyor.
Paraya ihtiyacı olan kişilerin sırtından, araya sokulan reklamlardan milyarlarca para kazanılıyor.
Toplum, kendisinin kullanıldığını fark edemiyor.
Gözyaşları ve kahkaha bir arada yürüdüğü bu prıgramı eğlence programı olarak algılıyor.
Toplum öyle bir hale getirilmiş ki, hiç çekinmeden milyonların önünde aile sırlarını açıklıyor.
Ve en önemlisi de, beyinler yıkanıyor.
Aynı program Avrupa`da var, ama medeni bir şekilde ve 5 dakikalık reklamla ve de 1 saat için de sona eriyor. Burada amaç topluma güzel bir saat geçirtmek.
İşte "gerçek muasır medeniyet" le "sözde muasır medeniyet" arasındaki fark !...


Dr. Yüksel Cavlak