Çocukluk Yıllarımızı Geride Bırakmaya Ne Dersiniz

İşin içine Atatürk adı girdi mi bizi tutana aşk olsun! İyi ki, bir Atatürk`ümüz varmış... Ya olmasaydı ne yapacaktık? Ne sevinecektik ne ağlayacaktık ne de onun adına dernekler kuracaktık ne de internet ortamında rengarenk web siteleri hazırlayacaktık! Daha da açıkcası çocuklar gibi sevinemeyecektik...
Bakıyorum da yıllar sonra, sanki onun değerini anlamış da, geç kalmışız da, biribirimizle yarış halinde film yapıyoruz, kitap yazıyoruz, O`nu halka anlatmaya çalışıyoruz. Adını dağlara taşlara kazıyoruz. Birilerini Atatürk`e benzetip, sanki O aramızdaymış, O hala yaşıyormuş gibi heyecan duyuyoruz. Elbtteki güzel duygular... Ama gelin görün ki, ne halka ne de ülkeye faydası var bunların.
Ülke her geçen gün bağımsızlığını, eğer biraz kaldıysa, kaybediyor. Ne gençi ne yaşlısı Atatürk ilke ve devrimlerini sayabiliyor.
Kaçımız,Nutku elimize alıp da okuduk?
Kaçımız, yazılanları kitapları kapışarak alıp okuduk?
Kaçımız, Anadolu seyahatlarını okuduk?
Kaçımız, internet ortamında rengarenk süslenmiş web sayfalarına göz atarak, olup bitenleri, inceledik?
Kaçımız, ülkenin satılmadık bir yerinin kalmadığı hakkında bilgi sahibidir?
Kaçımız, Atatürk`ün gerçekten aramızdan, kalbimizden yavaş yavaş sökülüp atıldığının farkındadır?
Ama bütün bunların yerine; Atatürk`ün hangi şarkıları sevdiğini, hangi giysileri giydiğini, hangi hangi otellerde kaldığını, neler söylediğini biliyoruz.
Ama bütün bunların yerine; onun gösterdiği yolda yürümeyi bilmiyoruz...
Bütün bunlar, bütün bu gerçekler gözümüzün önünde dururken, Atatürkçüyüm diyenler bunları gömemezlikten gelip, bir çocuk sevinciyle seyre dalıyoruz.
Bir de şöyle düşünsek nasıl olur acaba?
Bütün bu yapılanlar yani filimler, resimler, yazılar, CD`ler, O`nu bizlerden uzaklaştırma, unutturma taktiği olmasın? Biliyoruz ki, masal dünyası farklı gerçekler farklıdır!..
Bütün bu yapılanlar ki, 72 yıldır yaşıyoruz, birer masaldır. Amma, bütün yapılanlar yani cumhuriyet rejiminin elden gitmesi, ilkelerin hiçe sayılarak bir kenara atılması, ülke mallarının satışa çıkarılması vb. gerçektir. Bu gerçekleri görmüyoruz ve Atatürk`ün resimleriyle, ona yazılan şiirleriyle kendimizi oyalanıp duruyor. “Su uyur duşman uymaz” sözü gerçerli değildir artık. Ne su ne de düşman uyuyor...
Biz uyuyoruz, biz...
Atatürkçüyüm diyenler, “Vatan, Millet, Ahde Vefa” diyenler uyuyor.
Geç kaldık Hanımlar, Beyler!
Gün oyalanma, avunma günü değildir.
Bırakalım şu Atatürk`ü!
Bırakalım Atatürk`ün yakasını!
Bırakalım çocuk gibi sevinmeyi!
Bırakalım her şeyi, ama her şeyi!
Yalnız tek bir şeyi bırakmayalım;
Birleşerek,tek vücut olarak, Atatürk ilkelerini cesurca savunalım.
Sen, ben değil biz olalım...
Biz olduktan sonra, “Tek Vatan, tek Bayrakj, Tek Millet” diyelim.
Biz olduktan sonra zaten hemen hepsi kendiliğinden geri gelecektir.
Ve o gün geldiğinde sevinelim, şarkı söyleyelim, şiirler okuyalım O`nun adına!..

Dr. Yüksel Cavlak